ព្រះគុម្ពីរព្រះសហគមន៏កាតូលិក/យ៉ូហាន
ជំពូកទី១[កែប្រែ]
១ កាលពីដើមដំបូងបង្អស់ ព្រះបន្ទូលក ១ មានព្រះជន្មគង់នៅ។ព្រះបន្ទូលបែរទៅរកខព្រះជាម្ចាស់ហើយព្រះបន្ទូលជាព្រះជាម្ចាស់។២ ព្រះបន្ទូលបែរទៅរកព្រះជាម្ចាស់កាលពីដើមដំបូងបង្អស់។៣ អ្វីៗសព្វសារពើសុទ្ធតែកើតឡើងដោយសារព្រះបន្ទូល គឺក្នុងបណ្តាអ្វីៗដែលកើតមកគ្មានអ្វីមួយកើតមកក្រៅពីព្រះអង្គបង្កើតនោះឡើយ។៤ ព្រះបន្ទូលជាប្រភពនៃជីវិត ហើយជីវិតនោះជាពន្លឺបំភ្លឺមនុស្សលោក។៥ ពន្លឺភ្លឺក្នុងសេចក្តីងងឹត តែសេចក្តីងងឹតពុំបានទទួលពន្លឺទេគ។ ៦ ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់បុរសម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូហានអោយមក។៧ លោកបានមកធ្វើជាបន្ទាល់ផ្តល់សក្ខីភាពអំពីពន្លឺដើម្បីអោយមនុស្សទាំងអស់ជឿដោយសារលោក។៨ លោកយ៉ូហានមិនមែនជាពន្លឺទេគឺលោកគ្រាន់តែមកផ្តល់សក្ខីភាពអំពីពន្លឺប៉ុណ្ណោះ។៩ ព្រះបន្ទូលជាពន្លឺដ៏ពិតប្រាកដតែមួយដែលមកក្នុងពិភពលោកឃហើយបំភ្លឺមនុស្សគ្រប់ៗរូប។១០ ព្រះបន្ទូលបានគង់ក្នុងពិភពលោកហើយពិភពលោកកើតឡើងដោយសារព្រះអង្គប៉ុន្តែពិភពលោកពុំបានទទួលស្គាល់ព្រះអង្គទេ។១១ ព្រះបន្ទូលបានយាងមកគង់ជាមួយប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់តែប្រជារាស្ត្រនោះពុំបានទទួលព្រះអង្គឡើយ។១២ រីឯអស់អ្នកដែលបានទទួលព្រះអង្គគឺអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះនាមព្រះអង្គព្រះអង្គប្រទានអោយគេអាចទៅជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់។១៣ អ្នកទាំងនោះពុំមែនកើតពីលោហិតពីចំណង់តណ្ហាឬពីការប៉ងប្រាថ្នារបស់មនុស្សឡើយ គឺកើតពីព្រះជាម្ចាស់វិញ។ ១៤ ព្រះបន្ទូលបានកើតមកជាមនុស្សហើយគង់នៅងក្នុងចំណោមយើងរាល់គ្នាយើងបានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គជាសិរីរុងរឿងនៃព្រះបុត្រាតែមួយគត់ដែលមកពីព្រះបិតាព្រះអង្គពោរពេញទៅដោយព្រះហប្ញទ័យប្រណីសន្តោសនិង សេចក្តីពិត។១៥ លោកយ៉ូហានបានផ្តល់សក្ខីភាពអំពីព្រះអង្គដោយប្រកាសថា៖«គឺលោកនេះហើយដែលខ្ញុំនិយាយថា"អ្នកមកក្រោយខ្ញុំប្រសើរជាងខ្ញុំដ្បិតលោកមានជីវិតមុនខ្ញុំ"»។១៦ យើងទាំងអស់គ្នាបានទទួលព្រះហប្ញទ័យប្រណីសន្តោសមិនចេះអស់មិនចេះហើយពីគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ១៧ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់ប្រទានគម្ពីរវិន័យ*តាមរយៈលោកម៉ូសេហើយទ្រង់បានសំដែងព្រះហប្ញទ័យប្រណីសន្តោសនិងសេចក្តីពិតតាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត។១៨ ពុំដែលមាននរណាម្នាក់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់ឡើយមានតែព្រះបុត្រាមួយព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះដែលបាននាំយើងអោយស្គាល់ព្រះអង្គដ្បិតព្រះបុត្រាមានព្រះជន្មរួមជាមួយព្រះបិតាច។ សក្ខីភាពរបស់លោកយ៉ូហានបាទីស្ត (ម៉ាថាយ ៣. ១-១២ ម៉ាកុស ១. ១-៨ លូកា ៣. ១-១៨) ១៩ ជនជាតិយូដាចាត់ពួកបូជាចារ្យ*និងពួកលេវី*ពីក្រុងយេរូសាឡឹមអោយទៅជួបលោកយ៉ូហានដើម្បីសួរថា៖«លោកជានរណា?»។២០ លោកយ៉ូហានប្រកាសប្រាប់គេដោយពុំលាក់លៀមអ្វីឡើយគឺលោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា៖«ខ្ញុំមិនមែនជាព្រះគ្រីស្ត*ទេ»។២១ ពួកគេសួរលោកថា៖«ដូច្នេះតើលោកជានរណា?តើលោកជាព្យាការីអេលីឬ?»ឆ។លោកឆ្លើយថា៖«ទេមិនមែនទេ!»។គេក៏សួរទៀតថា៖«តើលោកជាព្យាការី*ដែលយើងរង់ចាំជនោះឬ?»។លោកឆ្លើយថា៖«មិនមែនទេ!»។២២គេសួរលោកទៀតថា៖«តើលោកជានរណា?ដ្បិតយើងខ្ញុំចង់បានចម្លើយយកទៅជំរាបអស់លោកដែលចាត់យើងខ្ញុំអោយមកតើលោកថាខ្លួនលោកជានរណា!»។ ២៣ លោកយ៉ូហានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជា សំឡេងបុរសម្នាក់ដែលស្រែក នៅវាលរហោស្ថាន*ថា: "ចូរតំរង់ផ្លូវថ្វាយព្រះអម្ចាស់"ឈ ត្រូវនឹងសេចក្តីដែលព្យាការីអេសាយបានថ្លែងទុកមក»។២៤ អ្នកដែលគេចាត់អោយមកនោះជាពួកខាងគណៈផារីស៉ី*។២៥ គេសួរលោកយ៉ូហានទៀតថា៖«បើលោកមិនមែនជាព្រះគ្រីស្តមិនមែនជាព្យាការីអេលីហើយក៏មិនមែនជាព្យាការីដែលយើងរង់ចាំនោះទេហេតុដូចម្តេចបានជាលោកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹក*ដូច្នេះ?»។២៦ លោកយ៉ូហានឆ្លើយទៅគេថា៖«ខ្ញុំធ្វើពិធីជ្រមុជក្នុងទឹកមែនប៉ុន្តែក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមានម្នាក់ដែលអ្នករាល់គ្នាពុំស្គាល់២៧ លោកមកក្រោយខ្ញុំលោកមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់សូម្បីតែអោយខ្ញុំស្រាយខ្សែស្បែកជើងជូនលោកក៏មិនសមនឹងឋានៈរបស់លោកផង»។២៨ ហេតុការណ៍នេះកើតមាននៅភូមិបេតថានីខាងនាយទន្លេយ័រដាន់ត្រង់កន្លែងលោកយ៉ូហានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹក*។ ព្រះយេស៊ូជាកូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ២៩ នៅថ្ងៃបន្ទាប់លោកយ៉ូហានឃើញព្រះយេស៊ូយាងតំរង់មករកលោកលោកក៏មានប្រសាសន៍ថា៖«មើលហ្ន៎!លោកនេះហើយជាកូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលដកបាបចេញពីមនុស្សលោក៣០ គឺលោកនេះហើយដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា"អ្នកដែលមកក្រោយខ្ញុំប្រសើរជាងខ្ញុំដ្បិតលោកមានជីវិតមុនខ្ញុំ"។៣១កាលពីដើមខ្ញុំពុំស្គាល់ឋានៈរបស់លោកទេប៉ុន្តែខ្ញុំមកធ្វើពិធីជ្រមុជក្នុងទឹក*ដើម្បីអោយលោកបង្ហាញខ្លួនអោយប្រជារាស្ត្រអ៉ីស្រាអែលស្គាល់»។ ៣២ លោកយ៉ូហានបានផ្តល់សក្ខីភាពថា៖«ខ្ញុំបានឃើញព្រះវិញ្ញាណយាងចុះពីស្ថានបរមសុខ*ដូចសត្វព្រាបមកសណ្ឋិតលើលោក។៣៣ ពីមុនខ្ញុំពុំស្គាល់ឋានៈលោកទេប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់ដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកធ្វើពិធីជ្រមុជក្នុងទឹកទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា"អ្នកឃើញព្រះវិញ្ញាណយាងចុះមកសណ្ឋិតលើអ្នកណាគឺអ្នកនោះហើយដែលធ្វើពិធីជ្រមុជក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ*"។៣៤ ខ្ញុំបានឃើញដូច្នោះមែនហើយខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថាលោកនេះពិតជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន»។ សាវ័កដែលតាមព្រះយេស៊ូមុនគេ ៣៥ ថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀតលោកយ៉ូហាននៅទីនោះដដែលហើយមានសិស្សរបស់លោកពីរនាក់នៅជាមួយផង។៣៦ លោកសំឡឹងមើលព្រះយេស៊ូយាងកាត់តាមនោះក៏មានប្រសាសន៍ថា៖«មើលហ្ន៎!លោកនេះហើយជាកូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។៣៧ កាលសិស្សទាំងពីរបានឮពាក្យនេះគេនាំគ្នាដើរតាមព្រះយេស៊ូទៅ។៣៨ ព្រះយេស៊ូងាកមកក្រោយទតឃើញអ្នកទាំងពីរដើរតាមព្រះអង្គក៏មានព្រះបន្ទូលសួរថា៖«អ្នកទាំងពីរមករកអ្វី?»។គេទូលព្រះអង្គថា៖«រ៉ាប៊ី!(ពាក្យ"រ៉ាប៊ី"នេះប្រែថា"លោកគ្រូ")តើលោកនៅកន្លែងណា?»។៣៩ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេវិញថា៖«សុំអញ្ជើញមកអ្នកនឹងបានឃើញ!»។គេក៏ទៅឃើញកន្លែងដែលព្រះអង្គគង់នៅហើយគេក៏នៅជាមួយព្រះអង្គនៅថ្ងៃនោះ(ពេលនោះប្រហែលជាម៉ោងបួនរសៀល)។៤០ ក្នុងចំណោមសិស្សទាំងពីរដែលបានឮពាក្យរបស់លោកយ៉ូហានហើយតាមព្រះយេស៊ូទៅនោះមានម្នាក់ឈ្មោះអន់ដ្រេជាប្អូនរបស់លោកស៉ីម៉ូនពេត្រុស/ស៉ីម៉ូនសិលា*។៤១ គាត់ទៅជួបលោកស៉ីម៉ូនជាបងមុនគេប្រាប់ថា៖«យើងបានរកព្រះមែស៉្សីឃើញហើយ!»(ពាក្យ"មេស៉្សី"នេះប្រែថា"ព្រះគ្រីស្ត")។៤២ គាត់ក៏នាំលោកស៉ីម៉ូនទៅគាល់ព្រះយេស៊ូ។ព្រះយេស៊ូសំឡឹងមើលលោកស៉ីម៉ូនក៏មានព្រះបន្ទូលថា៖«អ្នកឈ្មោះស៉ីម៉ូនជាកូនរបស់លោកយ៉ូហានញអំណើះតទៅអ្នកត្រូវមានឈ្មោះថា"កេផាស"(ពាក្យ"កេផាស"នេះប្រែថាពេត្រុស/សិលា*)។ ៤៣ លុះថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀតព្រះយេស៊ូសព្វព្រះហប្ញទ័យយាងទៅស្រុកកាលីឡេ។ព្រះអង្គបានជួបលោកភីលីពហើយមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«សូមអញ្ជើញមកតាមខ្ញុំ»។៤៤ លោកភីលីពជាអ្នកភូមិបេតសៃដាដូចលោកអន់ដ្រេនិងលោកពេត្រុស/សិលាដែរ។៤៥ លោកភីលីពទៅជួបលោកណាថាណាអែលប្រាប់គាត់ថា៖«លោកដែលគម្ពីរវិន័យរបស់លោកម៉ូសេនិងគម្ពីរព្យាការីចែងទុកនោះឥឡូវនេះយើងបានឃើញហើយលោកឈ្មោះយេស៊ូជាអ្នកភូមិណាសារ៉ែតជាបុត្ររបស់លោកយ៉ូសែប»។៤៦លោកណាថាណាអែលពោលតបទៅលោកភីលីពវិញថា៖«ពុំដែលមានអ្វីល្អអាចចេញពីភូមិណាសារ៉ែតបានឡើយ»។៤៧ លោកភីលីពប្រាប់គាត់ថា៖«សូមអញ្ជើញមកអ្នកនឹងបានឃើញ!»។កាលព្រះយេស៊ូទតឃើញលោកណាថាណាអែលដើរមករកព្រះអង្គព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលអំពីគាត់ថា៖«អ្នកនេះជាជាតិអ៉ីស្រាអែលដ៏ពិតប្រាកដមែនដ្បិតគាត់គ្មានពុតត្បុតអ្វីក្នុងខ្លួនសោះ»។៤៨ លោកណាថាណាអែលទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើលោកគ្រូដែលស្គាល់ខ្ញុំពីអង្កាល់?»។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖«ខ្ញុំបានឃើញអ្នកកាលអ្នកនៅក្រោមដើមឧទុម្ពរមុនភីលីពហៅអ្នកទៅទៀត»។៤៩ លោកណាថាណាអែលទូលព្រះអង្គថា៖«ព្រះគ្រូ!ព្រះអង្គពិតជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយពិតជាព្រះមហាក្សត្ររបស់ជនជាតិអ៉ីស្រាអែលមែន»។៥០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«អ្នកបានជឿមកពីឮខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំបានឃើញអ្នកនៅក្រោមដើមឧទុម្ពរ*"ថ្ងៃក្រោយអ្នកមុខតែឃើញការអស្ចារ្យលើសនេះទៅទៀត»។៥១ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថែមទៀតថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញដផ្ទៃមេឃបើកចំហហើយមានពួកទេវទូត*របស់ព្រះជាម្ចាស់ចុះឡើងពីលើបុត្រមនុស្ស*»។ ពិធីមង្គលការនៅភូមិកាណា
ជំពូកទី២[កែប្រែ]
១ បីថ្ងៃក្រោយមក មានគេរៀបពិធី ២ មង្គលការនៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេ។មាតាព្រះយេស៊ូនៅទីនោះ២ ហើយគេក៏បានយាងព្រះយេស៊ូនិងអញ្ជើញពួកសាវ័ក*របស់ព្រះអង្គទៅចូលរួមក្នុងពិធីមង្គលការនោះដែរ។៣ ពេលនោះគេខ្វះស្រាទំពាំងបាយជូរ។មាតាព្រះយេស៊ូទូលព្រះអង្គថា៖«គេអស់ស្រាទំពាំងបាយជូរហើយ!»។៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅមាតាថា៖«អ្នកម្តាយអើយឋ!កុំរវល់នឹងរឿងនេះអី ឌពេលកំណត់របស់ខ្ញុំពុំទាន់មកដល់នៅឡើយទេ»។៥ មាតារបស់ព្រះអង្គប្រាប់ទៅពួកអ្នកបំរើថា៖«បើលោកប្រាប់អោយធ្វើអ្វីចូរធ្វើតាមទៅ»។៦ នៅទីនោះមានពាងប្រាំមួយដែលជនជាតិយូដាដាក់ទឹកសំរាប់ធ្វើពិធីជំរះកាយ។ពាងនីមួយៗមានចំណុះប្រមាណជាពីរបីអំរែក។៧ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅអ្នកបំរើថា៖«សុំដងទឹកមកចាក់អោយពេញពាងទាំងនេះទៅ»។គេក៏ដងទឹកចាក់ពេញពាង។៨ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖«ឥឡូវនេះសុំដងយកទៅជូនលោកចៅមហាទៅ»គេក៏ដងយកទៅជូន។៩ លោកចៅមហាភ្លក់ទឹកដែលបានប្រែមកជាស្រាទំពាំងបាយជូរ។គាត់មិនដឹងថាគេបានស្រានេះមកពីណាឡើយមានតែពួកអ្នកបំរើដែលបានដងទឹកមកចាក់ពាងទើបដឹង។១០ គាត់ហៅកូនកំឡោះមកនិយាយថា៖«អ្នកផងទាំងពួងតែងយកស្រាទំពាំងបាយជូរឆ្ងាញ់មកជូនភ្ញៀវជាមុនលុះភ្ញៀវពិសាច្រើនហើយទើបគេយកស្រាមិនសូវឆ្ងាញ់មកជូនតាមក្រោយ។រីឯអ្នកវិញម្តេចក៏ទុកស្រាឆ្ងាញ់មកទល់ឥឡូវដូច្នេះ!»។ ១១ នេះជាទីសំគាល់ដំបូងបង្អស់ដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើនៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេ។ព្រះអង្គបានសំដែងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គហើយពួកសាវ័កក៏បានជឿលើព្រះអង្គ។១២ បន្ទាប់មកព្រះអង្គយាងចុះទៅក្រុងកាផានុមជាមួយមាតាព្រមទាំងបងប្អូននិងសាវ័ករបស់ព្រះអង្គហើយស្នាក់នៅទីនោះមួយរយៈពេលខ្លី។ ព្រះយេស៊ូបណ្តេញអ្នកលក់ដូរចេញពីព្រះវិហារ (មថ. ២១.១២-១៣ មក. ១១.១៥-១៧ លក. ១៩.៤៥-៤៦) ១៣ បុណ្យចម្លង*របស់ជនជាតិយូដាជិតមកដល់ហើយព្រះយេស៊ូក៏យាងឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។១៤ នៅក្នុងបរិវេណព្រះវិហារ*ព្រះអង្គឃើញអ្នកលក់គោលក់ចៀមលក់ព្រាប និងអ្នកអង្គុយដូរប្រាក់។១៥ ព្រះអង្គយកខ្សែធ្វើរំពាត់ដេញអ្នកទាំងនោះព្រមទាំងចៀមនិងគោរបស់គេចេញពីបរិវេណព្រះវិហារ*ព្រះអង្គបាចប្រាក់អ្នកដូរប្រាក់ចោលហើយផ្កាប់តុរបស់គេផង។១៦ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅអ្នកលក់ព្រាបថា៖«ចូរយករបស់ទាំងអស់នេះចេញទៅកុំយកដំណាក់ព្រះបិតាខ្ញុំធ្វើជាកន្លែងលក់ដូរដូច្នេះឡើយ»។១៧ ពួកសាវ័ក*នឹកឃើញសេចក្តីដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរថា៖ «មកពីទូលបង្គំស្រឡាញ់ព្រះដំណាក់របស់ព្រះអង្គ បានជាគេប្រហារជីវិតទូលបង្គំ»ឍ។ ១៨ ពេលនោះជនជាតិយូដាទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើលោកមានទីសំគាល់អ្វីបង្ហាញអោយយើងដឹងថាលោកមានសិទ្ធិធ្វើការទាំងនេះ?»។១៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយទៅគេថា៖«ចូររុះព្រះវិហារ*នេះចោលទៅខ្ញុំនឹងសង់ឡើងវិញក្នុងរវាងបីថ្ងៃ»។២០ ជនជាតិយូដាតបថា៖«គេបានចំណាយពេលសែសិបប្រាំមួយឆ្នាំដើម្បីសង់ព្រះវិហារនេះ រីឯលោកលោកនឹងសង់ឡើងវិញក្នុងរវាងតែបីថ្ងៃប៉ុណ្ណោះឬ?»។២១ តាមពិតព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលសំដៅទៅលើព្រះវិហារដែលជារូបកាយរបស់ព្រះអង្គវិញឯណោះទេ។២២ ពេលព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ពួកសាវ័កនឹកឃើញថាព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះគេក៏ជឿព្រះគម្ពីរព្រមទាំងជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូដែរ។ ព្រះយេស៊ូយល់ជំរៅចិត្តមនុស្ស ២៣ ពេលព្រះយេស៊ូគង់នៅក្រុងយេរូសាឡឹមក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង*មានមនុស្សជាច្រើនបានជឿលើព្រះនាមព្រះអង្គដោយឃើញទីសំគាល់ដែលព្រះអង្គបានធ្វើ។២៤ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូពុំទុកចិត្តគេទេដ្បិតព្រះអង្គស្គាល់ចិត្តគំនិតអ្នកទាំងនោះ២៥ មិនបាច់មាននរណាពន្យល់ព្រះអង្គអំពីចិត្តមនុស្សឡើយព្រោះព្រះអង្គឈ្វេងយល់អ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងចិត្តមនុស្ស។ ព្រះយេស៊ូសន្ទនាជាមួយលោកនីកូដេម
ជំពូកទី៣[កែប្រែ]
១ មាននាម៊ឺនជាតិយូដាម្នាក់ឈ្មោះនីកូ ៣ ដេមលោកនៅខាងគណៈផារីស៉ី*។២ លោកបានមកគាល់ព្រះយេស៊ូទាំងយប់ហើយទូលថា៖«លោកគ្រូយើងខ្ញុំដឹងថាព្រះជាម្ចាស់បានចាត់លោកគ្រូអោយមកបង្រៀនយើងខ្ញុំដ្បិតគ្មាននរណាអាចធ្វើទីសំគាល់ដូចលោកគ្រូបានឡើយវៀរលែងតែព្រះជាម្ចាស់គង់ជាមួយអ្នកនោះ»។៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«ខ្ញុំសូមជំរាបលោកអោយដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើមនុស្សមិនកើតជាថ្មីណទេគេមិនអាចឃើញព្រះរាជ្យ*របស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ»។៤ លោកនីកូដេមទូលសួរព្រះអង្គថា៖«ចុះបើមនុស្សមានវ័យចាស់ទៅហើយធ្វើដូចម្តេចអាចកើតម្តងទៀតបាន?តើគេអាចចូលទៅក្នុងផ្ទៃម្តាយហើយកើតម្តងទៀតបានឬ?»។៥ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖«ខ្ញុំសូមជំរាបលោកអោយដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើមនុស្សមិនកើតពីទឹកនិងពីព្រះវិញ្ញាណទេគេពុំអាចចូលក្នុងព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។៦ អ្នកណាកើតមកជាមនុស្សអ្នកនោះនៅតែជាមនុស្សដដែលរីឯអ្នកដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណវិញមានព្រះវិញ្ញាណក្នុងខ្លួនត។៧ពេលខ្ញុំជំរាបលោកថា"អ្នករាល់គ្នាត្រូវកើតជាថ្មី"សូមកុំឆ្ងល់អោយសោះ។៨ ខ្យល់ថចង់បក់ទៅទិសណាក៏បានលោកឮស្នូរវាតែលោកពុំដឹងថាខ្យល់បក់មកពីទីណាទៅទីណាឡើយរីឯអ្នកដែលកើតមកពីព្រះវិញ្ញាណក៏ដូច្នោះដែរ»។៩ លោកនីកូដេមទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើការទាំងនេះអាចនឹងកើតឡើងដូចម្តេចបាន?»។១០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«លោកជាគ្រូរបស់ជនជាតិអ៉ីស្រាអែលម្តេចក៏លោកមិនជ្រាបសេចក្តីទាំងនេះ?១១ ខ្ញុំសូមជំរាបលោកអោយដឹងច្បាស់ថាយើងនិយាយអំពីសេចក្តីណាដែលយើងដឹងហើយយើងធ្វើជាបន្ទាល់បញ្ជាក់នូវហេតុការណ៍ណាដែលយើងបានឃើញតែអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលសក្ខីភាពរបស់យើងទេ។១២ ពេលខ្ញុំនិយាយអំពីហេតុការណ៍នៅលើផែនដីអ្នករាល់គ្នាមិនជឿទៅហើយចុះទំរាំបើខ្ញុំនិយាយអំពីហេតុការណ៍នៅស្ថានបរមសុខវិញតើអ្នករាល់គ្នានឹងជឿដូចម្តេចបាន!។១៣ ពុំដែលមាននរណាបានឡើងទៅស្ថានបរមសុខឡើយគឺមានតែបុត្រមនុស្ស*ទប៉ុណ្ណោះដែលបានយាងចុះពីស្ថានបរមសុខមក។ ១៤កាលនៅវាលរហោស្ថានលោកម៉ូសេបានលើកពស់ឡើងយ៉ាងណាបុត្រមនុស្សនឹងត្រូវគេលើកឡើងធយ៉ាងនោះដែរ១៥ ដើម្បីអោយអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះអង្គនមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។១៦ ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកខ្លាំងណាស់ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអង្គប្រទានព្រះបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះអង្គមកដើម្បីអោយអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះបុត្រាមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគឺមិនអោយគេវិនាសឡើយ។១៧ ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ព្រះបុត្រារបស់ព្រះអង្គអោយយាងមកក្នុងលោកនេះពុំមែនដើម្បីដាក់ទោសមនុស្សលោកទេគឺដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សលោកដោយសារព្រះបុត្រាវិញ។១៨អ្នកជឿលើព្រះបុត្រាមិនត្រូវទទួលទោសទេរីឯអ្នកមិនជឿបានទទួលទោសរួចស្រេចទៅហើយព្រោះគេពុំបានជឿលើព្រះនាមព្រះបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់។១៩ ហេតុដែលបណ្តាលអោយមានទោសនោះគឺពន្លឺបានយាងមកក្នុងពិភពលោកប៉ុន្តែមនុស្សលោកចូលចិត្តភាពងងឹតជាងពន្លឺដ្បិតអំពើរបស់គេសុទ្ធតែអាក្រក់។២០ អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់តែងតែស្អប់ពន្លឺហើយមិនចូលមករកពន្លឺឡើយព្រោះខ្លាចគេឃើញអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត។២១ ផ្ទុយទៅវិញអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តតាមសេចក្តីពិតតែងតែចូលមករកពន្លឺដើម្បីអោយគេឃើញថាអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្តនោះស្របតាមព្រះជាម្ចាស់មែន»។ សក្ខីភាពរបស់លោកយ៉ូហានបាទីស្ត ២២ បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូយាងទៅស្រុកយូដាជាមួយពួកសាវ័ក*។ព្រះអង្គស្នាក់នៅទីនោះជាមួយគេព្រមទាំងជ្រមុជទឹក*អោយបណ្តាជនផង។២៣ រីឯលោកយ៉ូហានវិញលោកក៏ជ្រមុជទឹកអោយគេនៅអៃណូនក្បែរភូមិសាលីមដែរព្រោះនៅទីនោះមានទឹកច្រើន។មនុស្សម្នានាំគ្នាមករកលោកហើយលោកជ្រមុជទឹកអោយ។២៤កាលណោះលោកយ៉ូហានមិនទាន់ជាប់ឃុំឃាំងនៅឡើយទេ។ ២៥ ពេលនោះពួកសិស្សរបស់លោកយ៉ូហាននិង ជនជាតិយូដាម្នាក់ជជែកគ្នាអំពីពិធីជំរះកាយអោយបានបរិសុទ្ធ*។២៦ គេនាំគ្នាទៅជួបលោកយ៉ូហានជំរាបថា៖«លោកគ្រូ!បុរសដែលនៅជាមួយលោកខាងនាយទន្លេយ័រដាន់ពីថ្ងៃមុនហើយដែលលោកផ្តល់សក្ខីភាពអោយនោះឥឡូវនេះគាត់កំពុងតែជ្រមុជទឹក*អោយគេមនុស្សទាំងអស់នាំគ្នាទៅរកគាត់»។២៧ លោកយ៉ូហានមានប្រសាសន៍តបទៅគេថា៖«បើព្រះជាម្ចាស់មិនប្រទានអោយទេគ្មាននរណាម្នាក់អាចធ្វើអ្វីកើតឡើយ។២៨ អ្នករាល់គ្នាជាបន្ទាល់ស្រាប់ហើយខ្ញុំបាននិយាយថាខ្ញុំមិនមែនជាព្រះគ្រីស្តទេគឺព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ខ្ញុំអោយមកមុនព្រះអង្គ។២៩ នៅក្នុងពិធីមង្គលការកូនក្រមុំរៀបការនឹងអ្នកណាអ្នកនោះហើយជាស្វាមី។រីឯមិត្តសំឡាញ់របស់ស្វាមីគេឈរស្តាប់នៅក្បែរគាត់និងមានចិត្តត្រេកអរក្រៃលែងដោយបានឮសំឡេងរបស់គាត់។ខ្ញុំក៏ពោរពេញដោយអំណរដូច្នោះដែរ។៣០ ព្រះអង្គត្រូវតែចំរើនឡើងរីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំត្រូវតែអន់ថយ។៣១ ព្រះអង្គដែលយាងពីស្ថានបរមសុខមកទ្រង់មានឋានៈធំលើសគេទាំងអស់។អ្នកដែលកើតពីលោកីយ៍នៅតែជាលោកីយ៍ដដែលហើយនិយាយតែពីរឿងលោកីយ៍។ព្រះអង្គដែលយាងពីស្ថានបរមសុខមក ទ្រង់មានឋានៈធំលើសគេទាំងអស់។៣២ ព្រះអង្គធ្វើជាបន្ទាល់បញ្ជាក់ពីអ្វីៗទាំងអស់ ដែលទ្រង់បានឃើញនិងបានឮប៉ុន្តែគ្មាននរណាទទួលសក្ខីភាពរបស់ព្រះអង្គទេ។៣៣ អ្នកដែលទទួលសក្ខីភាពរបស់ព្រះអង្គបានបញ្ជាក់ថាព្រះជាម្ចាស់បានសំដែងសេចក្តីពិតមែន។៣៤ ព្រះអង្គដែលព្រះជាម្ចាស់ចាត់អោយយាងមកថ្លែងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ព្រោះព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណមកព្រះអង្គយ៉ាងបរិបូណ៌។៣៥ ព្រះបិតាស្រឡាញ់ព្រះបុត្រាហើយបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់អោយនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះបុត្រា។៣៦ អ្នកណាជឿលើព្រះបុត្រាអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។អ្នកណាមិនព្រមជឿលើព្រះបុត្រាអ្នកនោះមិនបានទទួលជីវិតឡើយ គឺគេត្រូវទទួលទោសពីព្រះជាម្ចាស់»។ ព្រះយេស៊ូសន្ទនាជាមួយស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់
ជំពូកទី៤[កែប្រែ]
១ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាពួកខាងគណៈផារីស៉ី ៤ បានឮគេនិយាយថាព្រះអង្គមានសាវ័ក*ច្រើនជាងលោកយ៉ូហាននិងបានជ្រមុជទឹកអោយមនុស្សច្រើនជាងដែរ។២ តាមពិតព្រះយេស៊ូពុំបានជ្រមុជទឹកអោយគេផ្ទាល់ព្រះអង្គឡើយគឺពួកសាវ័កវិញទេដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក។៣ ព្រះអង្គក៏យាងចាកចេញពីស្រុកយូដាត្រឡប់ទៅស្រុកកាលីឡេវិញ៤ ហើយត្រូវយាងកាត់តាមស្រុកសាម៉ារី។ ៥ ព្រះអង្គបានយាងមកដល់ភូមិមួយរបស់ជនជាតិសាម៉ារីឈ្មោះភូមិស៉ីខានៅជិតចំការដែលលោកយ៉ាកុបបានចែកអោយលោកយ៉ូសែបជាកូន។ ៦ នៅទីនោះមានអណ្តូងទឹកមួយឈ្មោះ"អណ្តូងលោកយ៉ាកុប"។ព្រះយេស៊ូអស់កម្លាំងក្នុងការធ្វើដំណើរក៏គង់នៅមាត់អណ្តូងពេលនោះប្រហែលជាថ្ងៃត្រង់។៧ មានស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់មកដងទឹកព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ខ្ញុំសុំទឹកទទួលទានបន្តិច»។៨(សាវ័កនាំគ្នាទៅរកទិញស្បៀងអាហារនៅឯភូមិ)។៩ស្ត្រីសាម៉ារីទូលព្រះអង្គថា៖«លោកជាសាសន៍យូដាម្តេចក៏លោកមកសុំទឹកនាងខ្ញុំជាស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីពិសាដូច្នេះ?»(ដ្បិតសាសន៍យូដានិងសាសន៍សាម៉ារីមិនត្រូវគ្នាទេ)។ ១០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅនាងថា៖«ប្រសិនបើនាងស្គាល់ព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះជាម្ចាស់និងស្គាល់អ្នកដែលនិយាយទៅកាន់នាងថា"ខ្ញុំសុំទឹកទទួលទានបន្តិច"នោះនាងមុខជាសុំទឹកពីលោកវិញពុំខានហើយលោកនឹងអោយទឹកដល់នាងគឺជាទឹកដែលផ្តល់ជីវិត»ប។១១ នាងទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់!លោកគ្មានអ្វីដងទឹកសោះរីឯអណ្តូងសោតក៏ជ្រៅទៀតផងតើលោកបានទឹកដែលផ្តល់ជីវិតនោះពីណាមក?។១២ តើលោកមានឋានៈធំជាងលោកយ៉ាកុបជាបុព្វបុរស*របស់យើងដែលបានទុកអណ្តូងនេះអោយយើងឬ?។លោកយ៉ាកុបនិងកូនចៅរបស់លោកបានពិសាទឹកអណ្តូងនេះហើយសត្វរបស់លោកក៏បានផឹកទឹកអណ្តូងនេះដែរ»។១៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖ «អស់អ្នកដែលពិសាទឹកនេះនៅតែស្រេកតទៅមុខទៀត១៤ រីឯអ្នកដែលពិសាទឹកខ្ញុំអោយនោះនឹងមិនស្រេកទៀតសោះឡើយដ្បិតទឹកខ្ញុំអោយនឹងបានទៅជាប្រភពទឹកដែលផុសឡើងផ្តល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។១៥ ស្ត្រីនោះទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់!សូមមេត្តាផ្តល់ទឹកនោះមកនាងខ្ញុំផងកុំអោយនាងខ្ញុំស្រេកនិងកុំអោយរវល់មកដងទឹកអណ្តូងនេះទៀត»។ ១៦ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«សុំអញ្ជើញទៅហៅប្តីនាងរួចត្រឡប់មកវិញ»។១៧ ស្ត្រីនោះទូលព្រះអង្គថា៖«នាងខ្ញុំគ្មានប្តីទេ»។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«នាងនិយាយថានាងគ្មានប្តីដូច្នេះត្រូវមែន១៨ព្រោះនាងធ្លាប់មានប្តីប្រាំមកហើយរីឯបុរសដែលនៅជាមួយនាងសព្វថ្ងៃមិនមែនជាប្តីរបស់នាងទេនាងនិយាយត្រង់មែន»។១៩ នាងទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់នាងខ្ញុំយល់ថាលោកពិតជាព្យាការី*មែន។២០ បុព្វបុរសរបស់យើងនាំគ្នាថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់នៅលើភ្នំនេះតែពួកលោកជាសាសន៍យូដាតែងនិយាយថាត្រូវថ្វាយបង្គំព្រះអង្គនៅក្រុងយេរូសាឡឹមវិញ»។២១ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«នាងអើយជឿខ្ញុំចុះដល់ពេលកំណត់មិនមែននៅលើភ្នំនេះឬនៅក្រុងយេរូសាឡឹមទៀតទេដែលអ្នករាល់គ្នានឹងថ្វាយបង្គំព្រះបិតា។២២ អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ព្រះអង្គដែលអ្នករាល់គ្នាថ្វាយបង្គំទេរីឯយើងវិញយើងស្គាល់ព្រះអង្គដែលយើងថ្វាយបង្គំដ្បិតការសង្គ្រោះចេញមកពីជនជាតិយូដា។២៣ ប៉ុន្តែដល់ពេលកំណត់គឺឥឡូវហ្នឹងហើយអ្នកថ្វាយបង្គំដ៏ពិតប្រាកដនឹងថ្វាយបង្គំព្រះបិតាតាមវិញ្ញាណនិងតាមសេចក្តីពិតដ្បិតព្រះបិតាសព្វព្រះហប្ញទ័យនឹងអ្នកថ្វាយបង្គំបែបនេះឯង។២៤ ព្រះជាម្ចាស់ជាវិញ្ញាណហេតុនេះអស់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះអង្គត្រូវតែថ្វាយបង្គំតាមវិញ្ញាណនិងតាមសេចក្តីពិត»។២៥ ស្ត្រីនោះទូលព្រះអង្គថា៖«នាងខ្ញុំដឹងហើយថាព្រះមេស៉្សីហៅព្រះគ្រីស្ត*នឹងយាងមក។កាលណាព្រះអង្គយាងមកដល់ទ្រង់នឹងប្រទានអោយយើងដឹងសព្វគ្រប់ទាំងអស់»។២៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ខ្ញុំនេះហើយផគឺខ្ញុំដែលកំពុងតែនិយាយជាមួយនាង»។ ២៧ ពេលនោះពួកសាវ័កត្រឡប់មកដល់ឃើញព្រះអង្គកំពុងនិយាយជាមួយស្ត្រីដូច្នេះគេងឿងឆ្ងល់ជាខ្លាំងតែគ្មាននរណាទូលសួរព្រះអង្គថាព្រះអង្គសួររកអ្វីឬហេតុដូចម្តេចក៏មានព្រះបន្ទូលជាមួយនាងឡើយ។២៨ ស្ត្រីនោះទុកក្អមចោលរត់ចូលទៅក្នុងភូមិប្រាប់អ្នកស្រុកថា៖២៩«សុំមកមើលបុរសម្នាក់លោកមានប្រសាសន៍ប្រាប់ខ្ញុំនូវអំពើទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានប្រព្រឹត្ត។លោកនោះជាព្រះគ្រីស្តហើយមើលទៅ!»។៣០អ្នកស្រុកនាំគ្នាចេញពីភូមិទៅរកព្រះយេស៊ូ។៣១ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះពួកសាវ័កទូលព្រះអង្គថា៖«លោកគ្រូ សូមអញ្ជើញពិសា!»។៣២ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំមានអាហារបរិភោគហើយជាអាហារដែលអ្នករាល់គ្នាពុំស្គាល់»។ ៣៣ ពួកសាវ័កក៏និយាយគ្នាថា៖«ប្រហែលជាមាននរណាម្នាក់យកអាហារមកជូនលោកហើយទេដឹង?»។៣៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«អាហាររបស់ខ្ញុំគឺធ្វើតាមព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកព្រមទាំងបង្ហើយកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គអោយបានសំរេច។៣៥ អ្នករាល់គ្នាតែងពោលថា"បួនខែទៀតដល់រដូវចំរូត"។រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាចូរមើលទៅវាលស្រែមើល៍ស្រូវទុំល្មមច្រូតហើយ។៣៦អ្នកច្រូតបានប្រាក់ឈ្នួលរបស់ខ្លួនហើយកំពុងប្រមូលផលទុកសំរាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដូច្នេះអ្នកសាបព្រោះនិងអ្នកច្រូតកាត់បានសប្បាយរួមជាមួយគ្នា៣៧ ស្របតាមពាក្យចាស់លោកថា:"ម្នាក់ព្រោះម្នាក់ទៀតច្រូត"។៣៨ខ្ញុំបានចាត់អ្នករាល់គ្នាអោយទៅច្រូតនៅក្នុងស្រែដែលអ្នករាល់គ្នាពុំបានធ្វើការនឿយហត់គឺអ្នកផ្សេងទៀតបានធ្វើការនឿយហត់ហើយអ្នករាល់គ្នាទទួលផលពីការនឿយហត់របស់អ្នកទាំងនោះ»។ ៣៩ ក្នុងភូមិនោះមានអ្នកស្រុកសាម៉ារីជាច្រើនបានជឿលើព្រះយេស៊ូដោយសារពាក្យដែលស្ត្រីនោះបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា"លោកមានប្រសាសន៍ប្រាប់ខ្ញុំនូវអំពើទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានប្រព្រឹត្ត"។៤០ហេតុនេះហើយបានជាកាលជនជាតិសាម៉ារីទៅគាល់ព្រះអង្គគេអង្វរសូមព្រះអង្គគង់នៅជាមួយគេព្រះអង្គយល់ព្រមគង់នៅទីនោះពីរថ្ងៃ។៤១មានមនុស្សច្រើនជាងនោះទៅទៀតបានជឿលើព្រះអង្គដោយបានឮព្រះបន្ទូលព្រះអង្គផ្ទាល់។៤២ពួកគេនិយាយទៅកាន់ស្ត្រីនោះថា៖«ឥឡូវនេះយើងជឿមិនមែនត្រឹមតែឮពាក្យនាងប៉ុណ្ណោះទេគឺមកពីយើងបានឮព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលផ្ទាល់នឹងត្រចៀកថែមទៀតផងហើយយើងដឹងថាព្រះអង្គពិតជាព្រះសង្គ្រោះរបស់មនុស្សលោកមែន»។ ព្រះយេស៊ូប្រោសកូនប្រុសរបស់មន្ត្រីម្នាក់អោយបានជា ៤៣ ពីរថ្ងៃក្រោយមកព្រះយេស៊ូយាងចាកចេញពីទីនោះឆ្ពោះទៅកាន់ស្រុកកាលីឡេ។៤៤ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖«គ្មានព្យាការីណាម្នាក់ត្រូវគេគោរពក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ឡើយ»។៤៥ លុះព្រះអង្គយាងទៅដល់ស្រុកកាលីឡេអ្នកស្រុកនាំគ្នាទទួលព្រះអង្គព្រោះគេបានឃើញការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអង្គបានសំដែងក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យចម្លង*នៅក្រុងយេរូសាឡឹមដ្បិតគេក៏បានទៅចូលរួមពិធីបុណ្យនោះដែរ។៤៦ ព្រះអង្គយាងត្រឡប់ទៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេម្តងទៀតជាភូមិដែលព្រះអង្គបានធ្វើអោយទឹកទៅជាស្រាទំពាំងបាយជូរ។ នៅទីនោះមានអ្នករាជការម្នាក់មកពីក្រុងកាផានុមកូនប្រុសរបស់លោកមានជំងឺ។៤៧ កាលលោកជ្រាបថាព្រះយេស៊ូបានយាងពីស្រុកយូដាមកស្រុកកាលីឡេនេះលោកក៏ទៅរកព្រះអង្គទូលអង្វរសូមព្រះអង្គយាងទៅប្រោសកូនរបស់លោកដែលកំពុងតែឈឺជិតផុតដង្ហើមនោះអោយបានជាសះស្បើយ។ ៤៨ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបានឃើញទីសំគាល់និងប្ញទ្ធិបាដិហារិយ៍ទេអ្នករាល់គ្នាមុខជាមិនជឿឡើយ»។៤៩ មន្ត្រីនោះទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់អើយសូមលោកអញ្ជើញមកក្រែងកូនរបស់ខ្ញុំប្របាទស្លាប់»។៥០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«អញ្ជើញទៅចុះកូនរបស់លោករស់ហើយ»។បុរសនោះជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូក៏ចេញដំណើរទៅ។៥១ ពេលលោកកំពុងតែដើរតាមផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញពួកបំរើរបស់លោកនាំគ្នាចេញមកជំរាបថាកូនរបស់លោករស់ហើយ។៥២លោកក៏សួរអ្នកបំរើអោយដឹងថាកូនរបស់លោកបានធូរស្បើយពីថ្មើរណា។គេតបថា៖«កូនរបស់លោកបាត់គ្រុនពីម្សិលមិញវេលាម៉ោងមួយរសៀល»។៥៣ ឪពុកដឹងថាគឺនៅម៉ោងនោះឯងដែលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលមកគាត់ថា"កូនរបស់លោករស់ហើយ!"។លោកជឿលើព្រះយេស៊ូហើយក្រុមគ្រួសាររបស់លោកទាំងមូលក៏ជឿលើព្រះអង្គដែរ។៥៤ នេះជាទីសំគាល់លើកទីពីរដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើនៅពេលដែលព្រះអង្គវិលត្រឡប់ពីស្រុកយូដាមកស្រុកកាលីឡេវិញ។ ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សពិការម្នាក់អោយបានជា
ជំពូកទី៥[កែប្រែ]
១ ក្រោយមកទៀត មានពិធីបុណ្យមួយ ៥ របស់ជនជាតិយូដាព្រះយេស៊ូយាងឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។២ នៅក្រុងយេរូសាឡឹមជិតខ្លោងទ្វារឈ្មោះ«ទ្វារចៀម»មានស្រះមួយដែលគេហៅជាភាសាហេប្រឺថា«ស្រះបេតសាថា»ក្បែរស្រះនោះមានថែវប្រាំ។៣ មានអ្នកជំងឺមនុស្សខ្វាក់មនុស្សខ្វិនមនុស្សខូចជើងនិងមនុស្សស្លាប់ដៃស្លាប់ជើងជាច្រើនដេកនៅតាមថែវទាំងនោះ�រង់ចាំទឹកកំរើក៤ ដ្បិតយូរៗម្តងមានទេវទូត*មួយរូបចុះមកធ្វើអោយទឹកស្រះកំរើកអ្នកណាចុះទៅក្នុងទឹកកំរើកបានមុនគេអ្នកនោះនឹងបានជាទោះបីមានជំងឺអ្វីក៏ដោយ�។៥ នៅទីនោះមានបុរសម្នាក់ពិការតាំងពីសាមសិបប្រាំបីឆ្នាំមកហើយ។៦ ព្រះយេស៊ូទតឃើញគាត់ដេកដូច្នេះព្រះអង្គជ្រាបថាគាត់នៅទីនោះជាយូរមកហើយទ្រង់មានព្រះបន្ទូលសួរគាត់ថា៖«តើអ្នកចង់ជាឬទេ?»។៧ អ្នកនោះទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់អើយពេលទឹកកំរើកគ្មាននរណាយកខ្ញុំទៅដាក់ក្នុងស្រះសោះហើយពេលណាខ្ញុំទៅដល់មានម្នាក់ចុះទៅមុនខ្ញុំស្រេចទៅហើយ»។៨ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«ចូរក្រោកឡើងយកគ្រែស្នែងរបស់អ្នកហើយដើរទៅចុះ»។៩ ពេលនោះស្រាប់តែបុរសនោះបានជាភ្លាមគាត់ក៏យកគ្រែស្នែងរបស់គាត់ដើរទៅ។១០ រីឯថ្ងៃនោះជាថ្ងៃសប្ប័ទ*ជនជាតិយូដាស្តីអោយបុរសដែលបានជានោះថា៖«ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃសប្ប័ទអ្នកគ្មានសិទ្ធិលីគ្រែស្នែងរបស់អ្នកដូច្នេះឡើយ»។១១គាត់ឆ្លើយទៅគេថា៖«លោកដែលបានធ្វើអោយខ្ញុំជាប្រាប់ខ្ញុំថា"ចូរយកគ្រែស្នែងរបស់អ្នកដើរទៅចុះ!"»។១២គេសួរគាត់ថា៖«តើលោកណាប្រាប់អ្នកអោយយកគ្រែស្នែងដើរទៅដូច្នេះ?»។១៣ ប៉ុន្តែបុរសដែលបានជាមិនដឹងថានរណាបានប្រោសគាត់អោយជាឡើយដ្បិតព្រះយេស៊ូបានយាងចេញពីបណ្តាជនដែលនៅកន្លែងនោះផុតទៅហើយ។ ១៤ ក្រោយមកព្រះយេស៊ូជួបគាត់ក្នុងព្រះវិហារក៏មានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«ឥឡូវនេះអ្នកបានជាហើយកុំប្រព្រឹត្តអំពើបាបទៀតអោយសោះក្រែងលោកើតការអាក្រក់ដល់អ្នកលើសមុនទៅទៀត»។១៥ បុរសនោះចេញទៅប្រាប់ជនជាតិយូដាអោយដឹងថាគឺព្រះយេស៊ូដែលបានប្រោសគាត់អោយជា។១៦ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិយូដានាំគ្នាបៀតបៀនព្រះយេស៊ូព្រោះព្រះអង្គធ្វើការនោះនៅថ្ងៃសប្ប័ទ។១៧ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ព្រះបិតារបស់ខ្ញុំធ្វើការរហូតមកទល់សព្វថ្ងៃខ្ញុំក៏ធ្វើការដូចព្រះអង្គដែរ»។១៨កាលឮព្រះបន្ទូលនេះជនជាតិយូដារឹតតែចង់ធ្វើគុតព្រះអង្គខ្លាំងឡើងៗមិនមែនមកពីព្រះអង្គមិនបានគោរពតាមវិន័យ*សំរាប់ថ្ងៃសប្ប័ទប៉ុណ្ណោះទេគឺមកពីព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ថែមទៀត ព្រះអង្គលើកខ្លួនឡើងស្មើនឹងព្រះជាម្ចាស់។ អំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូ ១៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាព្រះបុត្រាពុំអាចធ្វើអ្វីដោយព្រះអង្គផ្ទាល់បានឡើយគឺព្រះបុត្រាធ្វើតែកិច្ចការណាដែលទ្រង់បានឃើញព្រះបិតាធ្វើប៉ុណ្ណោះ។កិច្ចការអ្វីដែលព្រះបិតាធ្វើព្រះបុត្រាក៏ធ្វើកិច្ចការនោះដែរ។២០ ព្រះបិតាមានព្រះហប្ញទ័យស្រឡាញ់ព្រះបុត្រានិងបង្ហាញអោយព្រះបុត្រាឃើញគ្រប់កិច្ចការដែលព្រះអង្គធ្វើព្រះបិតានឹងបង្ហាញអោយព្រះបុត្រាឃើញកិច្ចការធំជាងនេះទៅទៀតដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាងឿងឆ្ងល់។២១ ដូចព្រះបិតាប្រោសមនុស្សស្លាប់អោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញព្រះបុត្រាប្រទានជីវិតអោយនរណាក៏បានស្រេចតែនឹងព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គ។២២ ព្រះបិតាមិនដាក់ទោសនរណាឡើយគឺព្រះអង្គបានប្រគល់អំណាចដាក់ទោសទាំងអស់អោយព្រះបុត្រាវិញ២៣ដើម្បីអោយមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាគោរពព្រះបុត្រាដូចគេគោរពព្រះបិតា។អ្នកណាមិនគោរពព្រះបុត្រាទេអ្នកនោះក៏មិនគោរពព្រះបិតាដែលបានចាត់ព្រះបុត្រាអោយយាងមកនោះដែរ។២៤ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាស្តាប់សេចក្តីដែលខ្ញុំនិយាយហើយជឿលើព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគេមិនត្រូវទទួលទោសឡើយគឺបានឆ្លងផុតពីសេចក្តីស្លាប់ទៅរកជីវិត។២៥ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាដល់ពេលកំណត់គឺឥឡូវនេះហើយមនុស្សស្លាប់នឹងឮព្រះសូរសៀងព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយអស់អ្នកដែលឮព្រះសូរសៀងនោះនឹងមានជីវិតរស់នៅ២៦ដ្បិតព្រះបិតាជាប្រភពនៃជីវិតយ៉ាងណាព្រះអង្គក៏ប្រទានអោយព្រះបុត្រាធ្វើជាប្រភពនៃជីវិតយ៉ាងនោះដែរ២៧ ហើយព្រះបិតាក៏ប្រទានអោយព្រះបុត្រាមានអំណាចដាក់ទោសថែមទៀតផងព្រោះព្រះបុត្រាជាបុត្រមនុស្ស*។២៨ សុំកុំងឿងឆ្ងល់ឡើយដ្បិតដល់ពេលកំណត់ មនុស្សស្លាប់ទាំងប៉ុន្មាននឹងឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះបុត្រា២៩ហើយចេញពីផ្នូរមក។អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើល្អនឹងរស់ឡើងវិញដើម្បីទទួលជីវិតរីឯអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នឹងរស់ឡើងវិញដើម្បីទទួលទោស»។ សក្ខីភាពអំពីអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូ ៣០«ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីដោយអំណាចខ្ញុំផ្ទាល់បានឡើយខ្ញុំវិនិច្ឆ័យគ្រប់ការទាំងអស់តាមសេចក្តីដែលព្រះបិតាមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំហើយការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំត្រឹមត្រូវព្រោះខ្ញុំមិនប្រាថ្នាធ្វើតាមបំណងចិត្តខ្ញុំឡើយគឺធ្វើតាមព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់អោយខ្ញុំមកនោះវិញ។៣១ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់សក្ខីភាពរបស់ខ្ញុំមិនពិតទេ។៣២ ប៉ុន្តែមានម្នាក់ទៀតធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្ញុំហើយខ្ញុំដឹងថាសក្ខីភាពដែលអ្នកនោះថ្លែងអំពីខ្ញុំស្របតាមសេចក្តីពិត។៣៣ អ្នករាល់គ្នាបានចាត់គេអោយទៅសួរលោកយ៉ូហានលោកក៏ផ្តល់សក្ខីភាពអំពីសេចក្តីពិត។៣៤ចំពោះខ្ញុំខ្ញុំមិនត្រូវការសក្ខីភាពពីមនុស្សណាឡើយតែខ្ញុំពោលដូច្នេះដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាទទួលការសង្គ្រោះ។៣៥ លោកយ៉ូហាននេះប្រៀបបាននឹងចង្កៀងដែលកំពុងឆេះបំភ្លឺហើយអ្នករាល់គ្នាក៏ចង់រីករាយនឹងពន្លឺនោះមួយស្របក់ដែរ។៣៦រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំមានសក្ខីភាពមួយប្រសើរជាងសក្ខីភាពរបស់លោកយ៉ូហានទៅទៀត។ព្រះបិតាប្រទានអោយខ្ញុំបង្ហើយកិច្ចការទាំងអំបាលម៉ានគឺកិច្ចការដែលខ្ញុំធ្វើនេះហើយជាសក្ខីភាពបញ្ជាក់ថាព្រះអង្គបានចាត់ខ្ញុំអោយមកមែន។៣៧ ព្រះបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកក៏បានធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្ញុំដែរតែអ្នករាល់គ្នាមិនដែលបានឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអង្គហើយក៏មិនដែលបានឃើញព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអង្គផង។៣៨ អ្នករាល់គ្នាគ្មានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គនៅក្នុងចិត្តទេព្រោះអ្នករាល់គ្នាពុំជឿអ្នកដែលព្រះបិតាបានចាត់អោយមក។៣៩ អ្នករាល់គ្នាខំពិនិត្យពិច័យមើលគម្ពីរព្រោះនឹកស្មានថានឹងបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដោយសារគម្ពីរទាំងនេះគឺគម្ពីរនេះហើយធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្ញុំ ៤០ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនចង់មករកខ្ញុំដើម្បីអោយបានជីវិតឡើយ។៤១ ខ្ញុំមិនចង់ទទួលសិរីរុងរឿងពីមនុស្សទេ។៤២ ម៉្យាងទៀតខ្ញុំស្គាល់ចិត្តអ្នករាល់គ្នាហើយអ្នករាល់គ្នាគ្មានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់សោះ។៤៣ ខ្ញុំមកក្នុងព្រះនាមព្រះបិតាខ្ញុំតែអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលខ្ញុំឡើយ។ប្រសិនបើមានម្នាក់ទៀតមកក្នុងនាមខ្លួនគេផ្ទាល់អ្នករាល់គ្នាមុខជាទទួលគេមិនខាន!៤៤ តើអោយអ្នករាល់គ្នាអាចជឿដូចម្តេចបានបើអ្នករាល់គ្នាចូលចិត្តទទួលសិរីរុងរឿងតែពីគ្នាទៅវិញទៅមកដូច្នេះហើយពុំស្វែងរកសិរីរុងរឿងពីព្រះជាម្ចាស់តែមួយគត់សោះនោះ?៤៥ កុំនឹកស្មានថាខ្ញុំនឹងចោទប្រកាន់អ្នករាល់គ្នានៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះបិតាឡើយគឺលោកម៉ូសេជាទីសង្ឃឹមរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញទេដែលនឹងចោទប្រកាន់។៤៦ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាជឿពាក្យលោកម៉ូសេអ្នករាល់គ្នាមុខជាជឿខ្ញុំមិនខានព្រោះលោកបានសរសេរទុកក្នុងគម្ពីរស្តីអំពីខ្ញុំ៤៧ ប៉ុន្តែបើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿសេចក្តីដែលលោកបានសរសេរទុកទៅហើយនោះធ្វើម្តេចនឹងអោយអ្នករាល់គ្នាជឿពាក្យរបស់ខ្ញុំបាន!»។ ព្រះយេស៊ូប្រទាននំបុ័ងអោយមនុស្សប្រាំពាន់នាក់ (ម៉ាថាយ ១៤.១៣-២១ ម៉ាកុស ៦. ៣០-៤៤ លូកា ៩. ១០-១៧)
ជំពូកទី៦[កែប្រែ]
១ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូយាងទៅត្រើយ ៦ ខាងនាយសមុទ្រកាលីឡេដែលមានឈ្មោះថាសមុទ្រទីបេរីយ៉ាដ។២ មានបណ្តាជនច្រើនកុះករមកតាមព្រះអង្គព្រោះគេបានឃើញទីសំគាល់ដែលព្រះអង្គបានធ្វើដោយប្រោសអ្នកជំងឺអោយជា។៣ ព្រះយេស៊ូយាងឡើងទៅលើភ្នំហើយគង់នៅទីនោះជាមួយពួកសាវ័ក*។ ៤ ពេលនោះបុណ្យចម្លង*ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដាកាន់តែខិតជិតណាស់ហើយ។៥ ព្រះយេស៊ូទតឃើញបណ្តាជនមកតាមព្រះអង្គច្រើនកុះករយ៉ាងនេះទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅលោកភីលីពថា៖«តើយើងទៅរកទិញអាហារឯណាមកចែកអោយអ្នកទាំងនេះបរិភោគបាន?»។៦ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះដើម្បីល្បងមើលចិត្តលោកភីលីពតាមពិតព្រះអង្គជ្រាបអំពីកិច្ចការដែលព្រះអង្គបម្រុងនឹងធ្វើស្រេចទៅហើយ។៧ លោកភីលីពទូលថា៖«ទោះបីយើងយកប្រាក់ពីររយដួង*ទៅទិញនំបុ័ងក៏មិនគ្រាន់ដែរសូម្បីតែម្នាក់មួយដុំតូចៗក៏មិនបានផង»។៨ មានសាវ័កម្នាក់ឈ្មោះអន់ដ្រេជាប្អូនរបស់លោកស៉ីម៉ូនពេត្រុស/ស៉ីម៉ូនសិលាទូលព្រះអង្គថា៖៩ «នៅទីនេះក្មេងប្រុសម្នាក់មាននំបុ័ងប្រាំដុំនិងត្រីតូចៗពីរកន្ទុយ។ប៉ុន្តែបើមានតែប៉ុណ្ណឹងធ្វើម្តេចនឹងអោយគ្រាន់សំរាប់មនុស្សដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះ?»។១០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«សុំអោយគេអង្គុយចុះ»។នៅទីនោះមានស្មៅច្រើនបណ្តាជនក៏នាំគ្នាអង្គុយមានមនុស្សប្រុសទាំងអស់ប្រមាណប្រាំពាន់នាក់។១១ ព្រះយេស៊ូយកនំបុ័ងមកកាន់អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់រួចប្រទានអោយអ្នកអង្គុយនៅទីនោះ។រីឯត្រីវិញព្រះអង្គក៏ធ្វើដូច្នោះដែរទ្រង់ប្រទានអោយគេតាមតែម្នាក់ៗចង់បាន។១២ លុះគេបានបរិភោគឆ្អែតហើយព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅពួកសាវ័កថា៖«ចូរប្រមូលនំបុ័ងដែលនៅសល់កុំអោយមានបាត់មួយដុំសោះឡើយ»។១៣ ពួកសាវ័កនាំគ្នារើសសំណល់នំបុ័ងទាំងប្រាំដុំដែលបណ្តាជនបរិភោគសល់ប្រមូលដាក់បានពេញដប់ពីរល្អី។១៤ កាលមនុស្សម្នាឃើញទីសំគាល់ដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើនោះក៏ពោលថា៖«លោកនេះពិតជាព្យាការី*ដែលត្រូវមកក្នុងពិភពលោកមែន»ធ។១៥ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាគេបំរុងនឹងចាប់ព្រះអង្គយកទៅតែងតំាងជាស្តេចដូច្នេះព្រះអង្គក៏យាងចាកចេញពីគេឡើងទៅលើភ្នំសាជាថ្មីតែមួយព្រះអង្គឯង។ ព្រះយេស៊ូយាងលើទឹកសមុទ្រ (ម៉ាថាយ ១៤. ២២-៣៤ ម៉ាកុស ៦. ៤៥-៥២) ១៦ លុះដល់ល្ងាចពួកសាវ័ក*នាំគ្នាចុះទៅមាត់សមុទ្រ។១៧ គេជិះទូកឆ្លងទៅក្រុងកាផានុមនៅត្រើយម្ខាង។ពេលនោះងងឹតហើយតែព្រះយេស៊ូពុំទាន់យាងមករកគេនៅឡើយទេ១៨ខ្យល់បក់បោកមកយ៉ាងខ្លាំងបណ្តាលអោយទឹកសមុទ្រមានរលកធំៗ។១៩ កាលគេចែវទូក បានចម្ងាយប្រមាណជាប្រាំឬប្រាំមួយគីឡូម៉ែត្រស្រាប់តែគេឃើញព្រះយេស៊ូយាងលើសមុទ្រចូលមកជិតទូកគេភ័យខ្លាចជាខ្លាំង។២០ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំទេតើនកុំខ្លាចអី»។២១ពួកសាវ័កចង់យាងព្រះអង្គចូលមកក្នុងទូករំពេចនោះទូកក៏ទៅដល់ត្រើយចំកន្លែងដែលគេបំរុងនឹងទៅ។ ព្រះយេស៊ូជាអាហារដែលផ្តល់ជីវិត ២២ ថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀតបណ្តាជនដែលនៅត្រើយខាងនាយសមុទ្រសង្កេតឃើញថានៅកន្លែងនោះមានទូកតែមួយគត់ហើយថាព្រះយេស៊ូពុំបានយាងចុះទូកជាមួយពួកសាវ័ក*ទេគឺមានតែពួកសាវ័កប៉ុណ្ណោះដែលបានជិះទូកចេញទៅ។២៣ប៉ុន្តែមានទូកឯទៀតៗមកពីភូមិទីបេរីយ៉ាដចតនៅជិតកន្លែងដែលគេបានបរិភោគនំបុ័ងក្រោយពីព្រះអម្ចាស់បានអរព្រះគុណ។២៤កាលបណ្តាជនពុំឃើញព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវ័កនៅទីនោះទៀតគេក៏នាំគ្នាចុះទូកទាំងនោះឆ្លងទៅក្រុងកាផានុមតាមរកព្រះអង្គ។ ២៥បណ្តាជនបានជួបព្រះអង្គនៅត្រើយម្ខាងគេទូលសួរព្រះអង្គថា៖«លោកគ្រូ!តើលោកមកដល់ពីអង្កាល់?»។២៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នករាល់គ្នាតាមរកខ្ញុំមិនមែនមកពីអ្នករាល់គ្នាបានឃើញទីសំគាល់ទេគឺមកពីអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគអាហារឆ្អែតតែប៉ុណ្ណោះ។២៧ កុំធ្វើកិច្ចការដើម្បីអោយគ្រាន់តែបានអាហារដែលតែងរលួយខូចនោះឡើយគឺអោយបានអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរនិងផ្តល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញជាអាហារដែលបុត្រមនុស្សនឹងប្រទានអោយអ្នករាល់គ្នាដ្បិតបុត្រមនុស្សនេះហើយដែលព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតាបានដៅសញ្ញាសំគាល់»។២៨គេនាំគ្នាទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើអោយយើងខ្ញុំប្រព្រឹត្តដូចម្តេចដើម្បីនឹងធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់?»។២៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺអោយអ្នករាល់គ្នាជឿលើអ្នកដែលព្រះអង្គបានចាត់អោយមក»។៣០ គេទូលសួរព្រះអង្គទៀតថា៖«តើលោកធ្វើការអ្វីជាទីសំគាល់អោយយើងខ្ញុំឃើញនិងជឿលោក?តើលោកធ្វើកិច្ចការអ្វីខ្លះ?។៣១ បុព្វបុរសរបស់យើងបានបរិភោគនំម៉ាណានៅវាលរហោស្ថាន*ដូចមានសេចក្តីចែងទុកក្នុងគម្ពីរថា" ព្រះអង្គបានប្រទានអោយគេបរិភោគនំបុ័ងដែលធ្លាក់ពីស្ថានបរមសុខ*មក"ប»។៣២ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាមិនមែនលោកម៉ូសេទេដែលបានផ្តល់អាហារផពីស្ថានបរមសុខមកនោះគឺព្រះបិតារបស់ខ្ញុំទេតើដែលប្រទានអាហារដ៏ពិតប្រាកដពីស្ថានបរមសុខ*មកអោយអ្នករាល់គ្នា៣៣ ដ្បិតអាហារដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអោយនោះគឺអ្នកដែលចុះពីស្ថានបរមសុខមកហើយផ្តល់ជីវិតអោយមនុស្សលោក»។៣៤ គេនាំគ្នាទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់អើយ!សូមលោកប្រទានអាហារនោះអោយយើងខ្ញុំរហូតតទៅ»។៣៥ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ខ្ញុំនេះហើយជាអាហារផ ដែលផ្តល់ជីវិត។អ្នកណាមករកខ្ញុំលែងឃ្លានទៀតហើយអ្នកណាជឿលើខ្ញុំក៏លែងស្រេកទៀតដែរ។៣៦ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយថា"អ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំតែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿទេ"។៣៧ អស់អ្នកដែលព្រះបិតាប្រទានមកខ្ញុំតែងតែមករកខ្ញុំហើយខ្ញុំមិនបោះបង់ចោលអ្នកដែលមករកខ្ញុំជាដាច់ខាត៣៨ ដ្បិតខ្ញុំចុះពីស្ថានបរមសុខមកដើម្បីធ្វើតាមព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកគឺពុំមែនធ្វើតាមបំណងចិត្តរបស់ខ្ញុំទេ។៣៩ រីឯព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកនោះទ្រង់មិនសព្វព្រះហប្ញទ័យអោយនរណាម្នាក់ក្នុងបណ្តាអស់អ្នកដែលព្រះអង្គប្រទានមកខ្ញុំត្រូវវិនាសអន្តរាយឡើយតែព្រះអង្គសព្វព្រះហប្ញទ័យអោយខ្ញុំប្រោសគេអោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុត។៤០ព្រះបិតារបស់ខ្ញុំសព្វព្រះហប្ញទ័យអោយអស់អ្នកដែលបានឃើញព្រះបុត្រាហើយជឿលើព្រះអង្គមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះអោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុតផង»។ ៤១ ជនជាតិយូដារអ៊ូរទាំងំពីព្រះយេស៊ូព្រោះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា"ខ្ញុំជាអាហារដែលចុះមកពីស្ថានបរមសុខ*"។ ៤២ គេពោលថា៖«អ្នកនេះឈ្មោះយេស៊ូជាកូនរបស់លោកយ៉ូសែបទេតើ!យើងស្គាល់ទាំងឪពុកទាំងម្តាយម្តេចក៏គាត់ពោលថាគាត់ចុះមកពីស្ថានបរមសុខដូច្នេះ?»។៤៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ឈប់នាំគ្នារអ៊ូរទំាទៅ!។៤៤ ប្រសិនបើព្រះបិតាដែលចាត់ខ្ញុំអោយមកមិនទាក់ទាញចិត្តគេទេគ្មាននរណាម្នាក់អាចមករកខ្ញុំបានឡើយ។រីឯខ្ញុំខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះអោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុត។៤៥ ក្នុងគម្ពីរព្យាការីមានចែងទុកមកថា"ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រៀនប្រដៅមនុស្សទាំងអស់"ព។អស់អ្នកដែលបានស្តាប់ព្រះបិតាហើយទទួលយកការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះអង្គមុខជាមករកខ្ញុំពុំខាន។៤៦សេចក្តីនេះពុំមែនមានន័យថាមាននរណាម្នាក់បានឃើញព្រះបិតាឡើយលើកលែងតែអ្នកមកពីព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះគឺអ្នកនោះហើយដែលបានឃើញព្រះអង្គ។៤៧ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាជឿអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។៤៨ ខ្ញុំនេះហើយជាអាហារដែលផ្តល់ជីវិត។៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាណានៅវាលរហោស្ថានហើយទទួលមរណភាពអស់ទៅ។៥០ រីឯអាហារដែលចុះមកពីស្ថានបរមសុខមានប្រសិទ្ធភាពបែបនេះគឺអ្នកណាបរិភោគអ្នកនោះមិនស្លាប់ឡើយ។៥១ ខ្ញុំនេះហើយជាអាហារដែលមានជីវិតចុះមកពីស្ថានបរមសុខ។អ្នកណាបរិភោគអាហារនេះនឹងរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច។អាហារដែលខ្ញុំនឹងអោយនោះគឺខ្លួនខ្ញុំភផ្ទាល់ដែលត្រូវបូជា សំរាប់អោយមនុស្សលោកមានជីវិត»។ ៥២ ជនជាតិយូដាទាស់ទែងគ្នាយ៉ាងខ្លាំងហើយគេនិយាយថា៖«តើអ្នកនេះអាចអោយខ្លួនគាត់មកយើងបរិភោគដូចម្តេចកើត?»។ ៥៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនពិសាសាច់និងលោហិតរបស់បុត្រមនុស្ស*ទេអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។៥៤ អ្នកណាពិសាសាច់និងលោហិតរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយខ្ញុំក៏នឹងប្រោសគេអោយមានជីវិតរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុតផង។៥៥ សាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិតប្រាកដលោហិតរបស់ខ្ញុំក៏ជាភេសជ្ជៈដ៏ពិតប្រាកដដែរ។៥៦ អ្នកណាពិសាសាច់និងលោហិតរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះស្ថិតនៅក្នុងខ្ញុំហើយខ្ញុំក៏ស្ថិតនៅក្នុងអ្នកនោះដែរ។៥៧ ព្រះបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ហើយខ្ញុំមានជីវិតដោយសារព្រះអង្គយ៉ាងណាអ្នកបរិភោគខ្ញ្ញុុំក៏នឹងមានជីវិតរស់ដោយសារខ្ញុំយ៉ាងនោះដែរ។៥៨ អាហារដែលបានចុះពីស្ថានបរមសុខមកមានប្រសិទ្ធភាពខុសពីអាហារដែលបុព្វបុរស*របស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគដ្បិតលោកទទួលមរណភាពអស់ទៅហើយ។រីឯអ្នកដែលបរិភោគអាហារនេះនឹងរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច»។ ៥៩ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទាំងនេះនៅពេលព្រះអង្គបង្រៀនគេក្នុងសាលាប្រជុំ*នៅក្រុងកាផានុម។៦០ ក្រោយពីបានស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គហើយក្នុងចំណោមសាវ័ក*មានគ្នាច្រើនពោលថា៖«ពាក្យទាំងនេះទាស់ត្រចៀកណាស់តើនរណាអាចទ្រំាស្តាប់បាន?»។៦១ ព្រះយេស៊ូឈ្វេងយល់ថាពួកសាវ័ករអ៊ូរទាំងំពីពាក្យទាំងនេះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«តើពាក្យទាំងនេះនាំអោយអ្នករាល់គ្នារវាតចិត្តបាត់ជំនឿឬ?៦២ ចុះបើអ្នករាល់គ្នាឃើញបុត្រមនុស្ស*ឡើងទៅស្ថានដែលលោកនៅពីមុនវិញតើចិត្តអ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាយ៉ាងណា?។៦៣ មានតែព្រះវិញ្ញាណទេដែលផ្តល់ជីវិតនិស្ស័យលោកីយ៍មិនអាចផ្តល់ជីវិតបានឡើយម។រីឯពាក្យទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែចេញមកពីព្រះវិញ្ញាណដែលផ្តល់ជីវិត។៦៤ ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាអ្នកខ្លះគ្មានជំនឿទេ»។តាំងពីដើមដំបូងមកព្រះយេស៊ូស្គាល់អស់អ្នកដែលគ្មានជំនឿព្រមទាំងស្គាល់អ្នកដែលនឹងក្បត់ព្រះអង្គរួចស្រេចទៅហើយ។៦៥ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៀតថា៖«ហេតុនេះបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចមកហើយថាប្រសិនបើព្រះបិតាមិនប្រោសប្រទានទេនោះគ្មាននរណាអាចមករកខ្ញុំបានឡើយ»។៦៦ ចាប់ពីពេលនោះមកក្នុងចំណោមសាវ័កមានគ្នាច្រើនដកខ្លួនថយឈប់តាមព្រះអង្គទៀត។៦៧ ព្រះយេស៊ូក៏មានព្រះបន្ទូលសួរសាវ័កទាំងដប់ពីររូបថា៖«ចុះអ្នករាល់គ្នាវិញតើអ្នករាល់គ្នាចង់ចេញទៅដែរឬ?»។៦៨លោកស៉ីម៉ូនពេត្រុស/ស៉ីម៉ូនសិលាទូលព្រះអង្គថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់តើអោយយើងខ្ញុំទៅរកនរណាវិញ?ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គផ្តល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។៦៩យើងខ្ញុំជឿហើយដឹងថា ព្រះអង្គពិតជាព្រះដ៏វិសុទ្ធដែលព្រះជាម្ចាស់ចាត់អោយមកយ»។៧០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«គឺខ្ញុំផ្ទាល់ដែលបានជ្រើសរើសអ្នកទាំងដប់ពីរមកក៏ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមានម្នាក់ជាមារ»។៧១ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលសំដៅទៅលើយូដាសជាកូនលោកស៉ីម៉ូនអ៉ីស្ការីយ៉ុត។យូដាសនេះហើយដែលនឹងក្បត់ព្រះអង្គទោះបីគាត់ជាសាវ័កមួយរូបក្នុងចំណោមសាវ័កទាំងដប់ពីរក៏ដោយ។ ព្រះញាតិវង្សព្រះយេស៊ូមិនជឿលើព្រះអង្គ
ជំពូកទី៧[កែប្រែ]
១ ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូយាងចុះឡើង ៧ កាត់ស្រុកកាលីឡេដ្បិតព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហប្ញទ័យយាងទៅស្រុកយូដាឡើយព្រោះជនជាតិយូដារកធ្វើគុតព្រះអង្គ។២ ពេលនោះជិតដល់ថ្ងៃបុណ្យមួយរបស់ជនជាតិយូដាឈ្មោះបុណ្យបារាំ*។៣ បងប្អូនព្រះយេស៊ូទូលព្រះអង្គថា៖«សូមបងចាកចេញពីទីនេះទៅស្រុកយូដាទៅដើម្បីអោយសិស្សរបស់បងឃើញកិច្ចការដែលបងធ្វើ។៤ អ្នកដែលចង់អោយគេស្គាល់ខ្លួនមិនធ្វើការអ្វីដោយលាក់កំបាំងឡើយ។បើបងធ្វើការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះត្រូវបង្ហាញអោយមនុស្សលោកឃើញផង»។៥ បងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូពុំជឿលើព្រះអង្គទេ។៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ពេលកំណត់របស់បងមិនទាន់មកដល់នៅឡើយទេ។រីឯប្អូនៗវិញចង់ធ្វើអ្វីពេលណាក៏បាន។៧ មនុស្សលោកមិនអាចស្អប់ប្អូនៗបានឡើយប៉ុន្តែគេស្អប់បងព្រោះបងបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថាអំពើដែលគេប្រព្រឹត្តសុទ្ធតែអាក្រក់។៨ ចូរប្អូនៗឡើងទៅចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យទៅបងមិនឡើងទៅទេព្រោះពេលកំណត់របស់បងមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ»។៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដូច្នោះហើយ ព្រះអង្គក៏គង់នៅក្នុងស្រុកកាលីឡេតទៅទៀត។ ព្រះយេស៊ូនៅក្រុងយេរូសាឡឹមក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យ ១០កាលប្អូនៗរបស់ព្រះយេស៊ូធ្វើដំណើរទៅចូលរួមពិធីបុណ្យផុតអស់ទៅព្រះអង្គក៏យាងឡើងទៅដែរប៉ុន្តែទ្រង់យាងទៅស្ងាត់ៗមិនអោយនរណាឃើញឡើយ។១១ ក្នុងឱកាសបុណ្យនោះជនជាតិយូដាតាមរកព្រះយេស៊ូគេសួរគ្នាថា៖«តើលោកនៅឯណា?»។១២ បណ្តាជនខ្សឹបខ្សៀវគ្នាជាច្រើនស្តីអំពីព្រះអង្គខ្លះថា«លោកនោះជាមនុស្សល្អ»ខ្លះទៀតថា«ទេអ្នកនោះជាអ្នកបញ្ឆោតបណ្តាជន»។១៣ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាហ៊ាននិយាយអំពីព្រះអង្គដោយចំហឡើយព្រោះគេខ្លាចសាសន៍យូដា។១៤ លុះដល់ពាក់កណ្តាលពិធីបុណ្យព្រះយេស៊ូយាងឡើងទៅព្រះវិហារ*ហើយបង្រៀនបណ្តាជន។១៥ ជនជាតិយូដាងឿងឆ្ងល់ជាខ្លាំងគេពោលថា៖«អ្នកនេះមិនបានរៀនសូត្រអ្វីសោះចុះម្តេចបានជាគាត់ចេះដឹងជ្រៅជ្រះដូច្នេះ?»។១៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយថា៖«សេចក្តីដែលខ្ញុំបង្រៀនមិនមែនចេញពីខ្ញុំទេគឺចេញពីព្រះជាម្ចាស់ដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមក។១៧ អ្នកដែលចង់ធ្វើតាមព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់មុខជាដឹងថាសេចក្តីដែលខ្ញុំបង្រៀននេះមកពីព្រះអង្គឬមកពីខ្ញុំផ្ទាល់មិនខាន។១៨អ្នកណានិយាយដោយសំអាងលើខ្លួនផ្ទាល់អ្នកនោះរកកិត្តិយសរសំរាប់តែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។រីឯអ្នកដែលរកតែសិរីរុងរឿងររបស់ព្រះអង្គដែលចាត់ខ្លួនអោយមកនិយាយតែសេចក្តីពិតឥតកុហកឡើយ។១៩លោកម៉ូសេប្រគល់វិន័យទុកអោយអ្នករាល់គ្នារួចស្រេចហើយ ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាគ្មាននរណាម្នាក់ប្រតិបត្តិតាមវិន័យនោះទេ។ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នារកសម្លាប់ខ្ញុំដូច្នេះ?»។២០បណ្តាជនតបទៅព្រះអង្គថា៖«លោកពិតជាមានខ្មោចចូលហើយបានជានិយាយដូច្នេះតើនរណារកសម្លាប់លោក?»។២១ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំបានធ្វើកិច្ចការតែមួយហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាបែរជាងឿងឆ្ងល់ទៅវិញ។២២លោកម៉ូសេ*បានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នាអោយធ្វើពិធីកាត់ស្បែក*(តាមពិតគឺបុព្វបុរស*របស់អ្នករាល់គ្នាឯណោះជាអ្នកបង្គាប់អោយធ្វើពិធីនេះមិនមែនលោកម៉ូសេទេ)ហើយអ្នករាល់គ្នាធ្វើពិធីកាត់ស្បែកនៅថ្ងៃសប្ប័ទ*។២៣ បើអ្នករាល់គ្នាធ្វើពិធីកាត់ស្បែកនៅថ្ងៃសប្ប័ទតែឥតបំពានលើវិន័យរបស់លោកម៉ូសេទេនោះចុះហេតុដូចម្តេចបានជាអ្នករាល់គ្នាខឹងខ្ញុំដែលបានប្រោសមនុស្សមួយទាំងមូលអោយបានជានៅថ្ងៃសប្ប័ទដូច្នេះ?២៤ កុំនាំគ្នាវិនិច្ឆ័យដោយគ្រាន់តែឃើញផ្នែកខាងក្រៅនោះឡើយ ចូរវិនិច្ឆ័យអោយបានត្រឹមត្រូវវិញ»។ ព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្តមែនឬ ២៥ មានអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមខ្លះពោលថា៖«លោកនេះហើយដែលគេរកសម្លាប់២៦ឥឡូវនេះលោកនិយាយដោយចេញមុខចុះម្តេចបានជាគ្មាននរណាថាអ្វីលោកដូច្នេះ?។ប្រហែលអ្នកដឹកនាំរបស់យើងទទួលស្គាល់ថាលោកពិតជាព្រះគ្រីស្ត*ទេដឹង២៧ ប៉ុន្តែពេលព្រះគ្រីស្តយាងមកគ្មាននរណាដឹងថាទ្រង់យាងមកពីណាទេ។រីឯលោកនេះវិញយើងដឹងហើយថាគាត់មកពីណា»។២៨ ពេលនោះព្រះយេស៊ូបង្រៀនបណ្តាជនក្នុងព្រះវិហារ*ព្រះអង្គបន្លឺព្រះសូរសៀងខ្លាំងៗថា៖«អ្នករាល់គ្នាថាស្គាល់ខ្ញុំហើយដឹងថាខ្ញុំមកពីណាទៀត!។ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមែនមកក្នុងនាមខ្ញុំឡើយព្រះអង្គដែលចាត់ខ្ញុំអោយមកទ្រង់សំដែងសេចក្តីពិតតែអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ព្រះអង្គទេ។ ២៩ រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំស្គាល់ព្រះអង្គព្រោះខ្ញុំចេញមកពីព្រះអង្គហើយទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំអោយមក»។ ៣០ ពេលនោះពួកគេរកចាប់ព្រះយេស៊ូប៉ុន្តែគ្មាននរណាហ៊ានលូកដៃចាប់ព្រះអង្គទេព្រោះពេលកំណត់របស់ព្រះអង្គពុំទាន់បានមកដល់នៅឡើយ។៣១ ក្នុងចំណោមបណ្តាជនមានមនុស្សជាច្រើនបានជឿលើព្រះយេស៊ូគេពោលថា៖«ពេលព្រះគ្រីស្តយាងមកតើព្រះអង្គនឹងសំដែងទីសំគាល់ច្រើនជាងលោកនេះឬ?»។ គេចាត់កងរក្សាព្រះវិហារអោយមកចាប់ព្រះយេស៊ូ ៣២ ពួកខាងគណៈផារីស៉ី*បានដឹងសេចក្តីទាំងអស់ដែលបណ្តាជនខ្សឹបខ្សៀវគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូ។ពេលនោះពួកនាយកបូជាចារ្យ*និងពួកខាងគណៈផារីស៉ីក៏ចាត់កងរក្សាព្រះវិហារ*អោយមកចាប់ព្រះអង្គ។៣៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ខ្ញុំនៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាតែមួយរយៈពេលដ៏ខ្លីទៀតប៉ុណ្ណោះបន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងទៅឯព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកនោះវិញហើយ។៣៤ អ្នករាល់គ្នានឹងតាមរកខ្ញុំតែរកមិនឃើញទេដ្បិតអ្នករាល់គ្នាពុំអាចទៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅនោះបានឡើយ»។៣៥ ជនជាតិយូដាសួរគ្នាថា៖«តើគាត់បំរុងទៅណាបានជាយើងពុំអាចនឹងរកគាត់ឃើញដូច្នេះ?តើគាត់គិតទៅនៅជាមួយជនជាតិយូដាដែលខ្ចាត់ខ្ចាយក្នុងចំណោមជនជាតិក្រិកហើយបង្រៀនពួកក្រិកឬ?៣៦គាត់មានប្រសាសន៍ថា"អ្នករាល់គ្នានឹងតាមរកខ្ញុំតែរកមិនឃើញទេដ្បិតអ្នករាល់គ្នាពុំអាចទៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅនោះបានឡើយ" តើមានន័យដូចម្តេច?»។ ទន្លេដែលមានទឹកផ្តល់ជីវិត ៣៧ នៅថ្ងៃបញ្ចប់ពិធីបុណ្យជាថ្ងៃឱឡារិកបំផុតព្រះយេស៊ូឈរនៅមុខបណ្តាជនបន្លឺព្រះសូរសៀងយ៉ាងខ្លាំងថា៖«អ្នកណាស្រេកទឹកសុំអញ្ជើញមករកខ្ញុំហើយពិសាចុះ។៣៨អ្នកណាជឿលើខ្ញុំនឹងមានទន្លេបង្ហូរទឹកផ្តល់ជីវិតចេញពីអ្នកនោះមកដូចមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរមកស្រាប់»។៣៩ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះសំដៅទៅលើព្រះវិញ្ញាណដែលអស់អ្នកជឿលើព្រះអង្គនឹងត្រូវទទួលដ្បិតពេលនោះព្រះជាម្ចាស់ពុំទាន់បានប្រទានព្រះវិញ្ញាណមកទេពីព្រោះព្រះយេស៊ូពុំទាន់សំដែងសិរីរុងរឿងលនៅឡើយ។ បណ្តាជនខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូ ៤០ ក្រោយពីបានឮព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គហើយក្នុងចំណោមបណ្តាជនមានអ្នកខ្លះពោលថា៖«លោកនេះពិតជាព្យាការី*ដែលយើងរង់ចាំនោះមែន!»វ។៤១ អ្នកខ្លះទៀតពោលថា៖«លោកនេះជាព្រះគ្រីស្ត*»។ប៉ុន្តែមានអ្នកផ្សេងទៀតពោលជំទាស់ថា៖«ព្រះគ្រីស្តមិនមែនមកពីស្រុកកាលីឡេទេ៤២ ដ្បិតមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរថា "ព្រះគ្រីស្តជាព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌហើយព្រះអង្គនឹងយាងមកពីភូមិបេថ្លេហិមជាភូមិកំណើតរបស់ព្រះបាទដាវីឌ"ស»។៤៣ បណ្តាជនក៏បាក់បែកគ្នាព្រោះតែព្រះអង្គ។៤៤ ក្នុងចំណោមបណ្តាជនមានអ្នកខ្លះចង់ចាប់ព្រះអង្គប៉ុន្តែគ្មាននរណាហ៊ានចាប់ព្រះអង្គឡើយ។ពួកអ្នកធំមិនជឿលើព្រះអង្គ ៤៥ កងរក្សាព្រះវិហារ*វិលទៅជួបពួកនាយកបូជាចារ្យ*និងពួកខាងគណៈផារីស៉ី*វិញលោកទាំងនោះសួរពួកគេថា៖«ហេតុដូចម្តេចបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនចាប់គាត់នាំយកមក?»។៤៦ កងរក្សាព្រះវិហារឆ្លើយថា៖«ពុំដែលមាននរណានិយាយដូចលោកនោះឡើយ»។៤៧ ពួកខាងគណៈផារីស៉ីពោលទៅគេវិញថា៖«អ្នករាល់គ្នាចាញ់បោកអ្នកនោះដែរឬ!៤៨ ក្នុងចំណោមអ្នកដឹកនាំនិងក្នុងចំណោមពួកខាងគណៈផារីស៉ីគ្មាននរណាជឿលើអ្នកនោះសោះ៤៩ មានតែបណ្តាជនដែលមិនស្គាល់គម្ពីរវិន័យទេដែលជឿ។ពួកនោះសុទ្ធតែត្រូវបណ្តាសា!»។៥០ ក្នុងចំណោមពួកខាងគណៈផារីស៉ីមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះនីកូដេមជាអ្នកដែលបានទៅគាល់ព្រះយេស៊ូកាលពីមុនមានប្រសាសន៍ថា៖៥១«តាមវិន័យរបស់យើងយើងមិនអាចដាក់ទោសនរណាម្នាក់បានឡើយដរាបណាមិនទាន់បានឮពាក្យរបស់គេហើយមិនបានដឹងអំពីកិច្ចការដែលគេបានប្រព្រឹត្តសិនទេនោះ»។៥២ ពួកគេតបទៅលោកវិញថា៖«តើលោកជាពួកកាលីឡេដែរឬ?សុំលោកពិនិត្យពិច័យគម្ពីរមើល៍គ្មានព្យាការី*ណាម្នាក់កើតមកពីស្រុកកាលីឡេឡើយ»។ �៥៣ បន្ទាប់មកម្នាក់ៗក៏វិលត្រឡប់ទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួនវិញ។ស្ត្រីម្នាក់ប្រព្រឹត្តសហាយស្មន់
ជំពូកទី៨[កែប្រែ]
១ ព្រះយេស៊ូយាងទៅភ្នំដើមអូលីវ ២ លុះ ៨ ព្រលឹមឡើងព្រះអង្គវិលត្រឡប់ទៅព្រះវិហារជាថ្មីម្តងទៀតប្រជាជនទាំងមូលនាំគ្នាមកគាល់ព្រះអង្គព្រះអង្គក៏គង់បង្រៀនពួកគេ។៣ ពេលនោះពួកបណ្ឌិតខាងវិន័យ*និងពួកខាងគណៈផារីស៉ី*នាំស្ត្រីម្នាក់ដែលគេទាន់កំពុងតែរួមសហាយស្មន់។គេយកនាងនោះមកដាក់កណ្តាលចំណោមប្រជុំជន៤ ហើយទូលព្រះយេស៊ូថា៖«លោកគ្រូយើងចាប់ស្ត្រីនេះបានក្នុងពេលកំពុងរួមសហាយស្មន់។៥ក្នុងគម្ពីរលោកម៉ូសេបានបង្គាប់អោយយើងយកដុំថ្មគប់ស្ត្រីប្រភេទនេះសម្លាប់ចោល។ចុះលោកគ្រូវិញតើលោកគ្រូគិតយ៉ាងណា?»។៦ ពួកគេទូលដូច្នេះដោយមានបំណងរកលេសចោទប្រកាន់ព្រះអង្គ។ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូឱនព្រះកាយចុះហើយយកព្រះអង្គុលីគូសវាសលើដី។៧ ដោយពួកគេចេះតែសួរព្រះអង្គខ្លាំងពេកព្រះអង្គងើបព្រះភ័ក្ត្រឡើងមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាសុំអោយអ្នកដែលគ្មានបាបសោះយកដុំថ្មគប់នាងមុនគេទៅ!»។៨ បន្ទាប់មកព្រះអង្គឈ្ងោកព្រះភ័ក្ត្រចុះហើយគូសវាសលើដីសាជាថ្មី។៩ ពួកគេបានឮព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គដូច្នេះហក៏នាំគ្នាដកខ្លួនថយម្នាក់ម្តងៗចាប់ផ្តើមពីអ្នកមានវ័យចាស់ជាងគេទៅនៅសល់តែព្រះយេស៊ូនិងស្ត្រីនោះប៉ុណ្ណោះ។១០ ពេលនោះព្រះយេស៊ូងើបព្រះភ័ក្ត្រឡើងមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«នាងអើយពួកគេទៅណាអស់ហើយគ្មាននរណាដាក់ទោសនាងទេឬ?»។១១ នាងទូលព្រះអង្គថា៖«គ្មានទេលោកម្ចាស់!»។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ខ្ញុំក៏មិនដាក់ទោសនាងដែរសុំអញ្ជើញទៅចុះតែពីពេលនេះតទៅកុំប្រព្រឹត្តអំពើបាបទៀតឡើយ»។� ព្រះយេស៊ូជាពន្លឺពិភពលោក ១២ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់បណ្តាជនសាជាថ្មីថា៖«ខ្ញុំជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោកអ្នកណាមកតាមខ្ញុំអ្នកនោះនឹងមិនដើរក្នុងសេចក្តីងងឹតឡើយគឺគេមានពន្លឺនាំគេទៅកាន់ជីវិត»។១៣ ពួកខាងគណៈផារីស៉ី*ទូលព្រះអង្គថា៖«លោកធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្លួនលោកផ្ទាល់សក្ខីភាពរបស់លោកមិនពិតទេ»។១៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖«ទោះបីខ្ញុំធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ដោយក៏សក្ខីភាពរបស់ខ្ញុំនៅតែពិតដែរដ្បិតខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមកពីណាហើយទៅណាផង។រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញអ្នករាល់គ្នាពុំដឹងថាខ្ញុំមកពីណាហើយទៅណាឡើយ។១៥ អ្នករាល់គ្នាវិនិច្ឆ័យតាមរបៀបលោកីយ៍។រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យទោសនរណាទេ១៦ប្រសិនបើខ្ញុំវិនិច្ឆ័យទោសការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំក៏ស្របតាមសេចក្តីពិតដែរព្រោះខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យតែម្នាក់ខ្ញុំឡើយគឺមានព្រះបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកវិនិច្ឆ័យជាមួយខ្ញុំ។១៧ក្នុងវិន័យរបស់អ្នករាល់គ្នាមានចែងទុកមកថាបើមានពីរនាក់ធ្វើជាបន្ទាល់ទើបសក្ខីភាពយកជាការបានឡ។១៨ខ្ញុំនេះហើយជាបន្ទាល់សំរាប់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ ហើយព្រះបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកក៏ធ្វើជាបន្ទាល់អោយខ្ញុំដែរ»។ ១៩ ពួកគេទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើព្រះបិតារបស់លោកនៅឯណា?»។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖«អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ខ្ញុំហើយក៏មិនស្គាល់ព្រះបិតារបស់ខ្ញុំដែរ។បើអ្នករាល់គ្នាស្គាល់ខ្ញុំអ្នករាល់គ្នាមុខជាស្គាល់ព្រះបិតារបស់ខ្ញុំមិនខាន»។ ២០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទាំងនេះកាលព្រះអង្គបង្រៀនបណ្តាជនក្នុងព្រះវិហារ*ត្រង់កន្លែងដាក់ហិបប្រាក់តង្វាយប៉ុន្តែគ្មាននរណាចាប់ព្រះអង្គទេព្រោះពេលកំណត់របស់ព្រះអង្គមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ។ ឋានៈរបស់បុត្រមនុស្ស ២១ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេទៀតថា៖«ខ្ញុំនឹងចាកចេញទៅហើយអ្នករាល់គ្នានឹងតាមរកខ្ញុំ តែអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវស្លាប់ទាំងមានបាបជាប់ក្នុងខ្លួនអ។ទីណាខ្ញុំទៅទីនោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទៅបានឡើយ»។២២ ជនជាតិយូដានិយាយគ្នាថា៖«តើលោកនឹងសម្លាប់ខ្លួនឬបានជាលោកពោលថា"ទីណាខ្ញុំទៅទីនោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទៅបាន"ដូច្នេះ?»។២៣ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«អ្នករាល់គ្នាមានកំណើតនៅស្ថាននេះរីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំមានកំណើតមកពីស្ថានលើ។អ្នករាល់គ្នាមានកំណើតពីលោកីយ៍នេះរីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំពុំមែនមានកំណើតពីលោកីយ៍នេះឡើយ។ ២៤ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវស្លាប់ទាំងមានបាបជាប់ក្នុងខ្លួន។បើអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមទទួលស្គាល់ឋានៈរបស់ខ្ញុំកទេអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវស្លាប់ទាំងមានបាបជាប់ក្នុងខ្លួនជាមិនខាន»។២៥ គេទូលសួរព្រះអង្គថា៖«តើលោកមានឋានៈអ្វី?»ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាតាំងពីដើមដំបូងមកម៉្លេះ។២៦ ខ្ញុំមានសេចក្តីជាច្រើនដែលត្រូវនិយាយអំពីអ្នករាល់គ្នាព្រមទាំងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នករាល់គ្នាផង។ប៉ុន្តែព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកទ្រង់សំដែងសេចក្តីពិតហើយអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឮពីព្រះអង្គខ្ញុំក៏យកមកថ្លែងប្រាប់មនុស្សលោកដែរ»។២៧ អ្នកទាំងនោះមិនយល់ថាព្រះអង្គកំពុងតែមានព្រះបន្ទូលអំពីព្រះបិតាប្រាប់គេឡើយ។២៨ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេទៀតថា៖«កាលណាអ្នករាល់គ្នាលើកបុត្រមនុស្សឡើងខអ្នករាល់គ្នាមុខជានឹងស្គាល់ឋានៈរបស់ខ្ញុំខខពុំខានហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំមិនធ្វើការអ្វីមួយដោយសំអាងលើខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ឡើយគឺខ្ញុំថ្លែងតែសេចក្តីណាដែលព្រះបិតាមានព្រះបន្ទូលប្រាប់មកខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។២៩ ព្រះអង្គដែលចាត់ខ្ញុំអោយមកទ្រង់គង់នៅជាមួយខ្ញុំព្រះអង្គមិនចោលខ្ញុំអោយនៅតែម្នាក់ឯងឡើយដ្បិតខ្ញុំតែងប្រព្រឹត្តកិច្ចការណាដែលគាប់ព្រះហប្ញទ័យព្រះអង្គជានិច្ច»។៣០ ពេលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះមានមនុស្សជាច្រើនជឿលើព្រះអង្គ។ អ្នកជា និង អ្នកងារ ៣១ ពេលនោះព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ជនជាតិយូដាដែលបានជឿលើព្រះអង្គថា៖«ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្ថិតនៅជាប់នឹងពាក្យរបស់ខ្ញុំអ្នករាល់គ្នាពិតជាសាវ័ករបស់ខ្ញុំមែន។៣២អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្តីពិតហើយសេចក្តីពិតនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាអោយមានសេរីភាព»។៣៣ គេនាំគ្នាទូលព្រះអង្គថា៖«យើងខ្ញុំជាកូនចៅលោកអប្រាហាំ!យើងខ្ញុំមិនដែលធ្វើខ្ញុំបំរើអ្នកណាឡើយម្តេចក៏លោកគ្រូថា"អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេរីភាព"ដូច្នេះ?»។៣៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើបាបអ្នកនោះជាខ្ញុំបំរើរបស់អំពើបាប។៣៥ ធម្មតាខ្ញុំបំរើមិនដែលស្ថិតនៅក្នុងផ្ទះរបស់ម្ចាស់ជាប់រហូតទេមានតែកូនរបស់ម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះដែលស្ថិតនៅក្នុងផ្ទះជាប់រហូតតទៅ។៣៦ ប្រសិនបើព្រះបុត្រារំដោះអ្នករាល់គ្នាអ្នករាល់គ្នាពិតជាមានសេរីភាព។៣៧ខ្ញុំដឹងហើយថាអ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់លោកអប្រាហាំក៏ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នារកសម្លាប់ខ្ញុំព្រោះពាក្យរបស់ខ្ញុំមិនស្ថិតនៅក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ ៣៨ខ្ញុំនិយាយតែអំពីអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឃើញនៅក្បែរព្រះបិតារីឯអ្នករាល់គ្នាវិញអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមសេចក្តីណាដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮពីឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា»។៣៩ គេទូលព្រះអង្គថា៖«ឪពុករបស់យើងគឺលោកអប្រាហាំ»។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបវិញថា៖«បើអ្នករាល់គ្នាពិតជាកូនចៅលោកអប្រាហាំមែនអ្នករាល់គ្នាមុខជាធ្វើកិច្ចការដូចលោកអប្រាហាំធ្លាប់ធ្វើនោះមិនខាន៤០ តែឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នារកសម្លាប់ខ្ញុំមកពីខ្ញុំនិយាយសេចក្តីពិតដែលខ្ញុំបានឮពីព្រះជាម្ចាស់លោកអប្រាហាំមិនបានប្រព្រឹត្តដូច្នេះទេ។៤១ អ្នករាល់គ្នាធ្វើកិច្ចការដែលឪពុកអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត»។គេទូលព្រះអង្គថា៖«យើងខ្ញុំជាកូនពេញច្បាប់យើងមានឪពុកតែមួយគត់គឺព្រះជាម្ចាស់»។៤២ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ពិតជាឪពុកអ្នករាល់គ្នាមែនម៉្លេះសមអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំពុំខានដ្បិតខ្ញុំចេញពីព្រះជាម្ចាស់មកទីនេះ។ខ្ញុំមិនមែនមកដោយចិត្តឯងឡើយគឺព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ខ្ញុំអោយមក។៤៣ ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនយល់ពាក្យដែលខ្ញុំថ្លែងប្រាប់ដូច្នេះ?គឺមកពីអ្នករាល់គ្នាមិនអាចស្តាប់ពាក្យរបស់ខ្ញុំបាន។៤៤ អ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់មារសាតាំង*ហើយអ្នករាល់គ្នាចង់ធ្វើតាមចំណង់ចិត្តឪពុកអ្នករាល់គ្នា។តាំងពីដើមរៀងមក វាបានសម្លាប់មនុស្សហើយមិនកាន់តាមសេចក្តីពិតទេព្រោះគ្មានសេចក្តីពិតនៅក្នុងខ្លួនវាសោះ។ពេលវានិយាយកុហកនោះវានិយាយចេញពីគំនិតវាផ្ទាល់ព្រោះវាជាមេកុហកហើយជាឪពុកនៃអ្នកកុហក។៤៥ រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំនិយាយសេចក្តីពិតតែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំទេ។៤៦ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាតើនរណាអាចចោទប្រកាន់ថាខ្ញុំប្រព្រឹត្តអំពើបាបបាន?បើខ្ញុំនិយាយសេចក្តីពិតហេតុដូចម្តេចបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំ?៤៧ អ្នកណាកើតមកពីព្រះជាម្ចាស់អ្នកនោះតែងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនកើតមកពីព្រះជាម្ចាស់ទេ បានជាអ្នករាល់គ្នាមិនស្តាប់ខ្ញុំដូច្នេះ»។ ព្រះយេស៊ូ និង លោកអប្រាហាំ ៤៨ជនជាតិយូដាទូលព្រះអង្គថា៖«យើងនិយាយថាលោកជាសាសន៍សាម៉ារីហើយថាមានអារក្សចូលលោកនោះត្រូវមែន!»។៤៩ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖«គ្មានអារក្សណាចូលខ្ញុំឡើយតែខ្ញុំគោរពព្រះបិតារបស់ខ្ញុំហើយអ្នករាល់គ្នាបែរជាបន្តុះបង្អាប់ខ្ញុំទៅវិញ។៥០ខ្ញុំមិនរកសិរីរុងរឿងសំរាប់ខ្លួនខ្ញុំឡើយគឺមានម្នាក់រកអោយខ្ញុំហើយវិនិច្ឆ័យទៀតផង។៥១ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាកាន់តាមពាក្យរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់សោះឡើយ»។ ៥២ ជនជាតិយូដាទូលព្រះអង្គថា៖«ឥឡូវនេះយើងដឹងច្បាស់ហើយថាលោកពិតជាមានអារក្សចូលមែន។លោកអប្រាហាំនិងពួកព្យាការី*បានទទួលមរណភាពទៅហើយរីឯលោកវិញលោកហ៊ានពោលថាអ្នកណាកាន់តាមពាក្យលោកអ្នកនោះមិនស្លាប់សោះឡើយ។៥៣ តើលោកមានឋានៈធំជាងលោកអប្រាហាំជាបុព្វបុរសរបស់យើងដែលទទួលមរណភាពទៅហើយនោះឬ?រីឯពួកព្យាការីក៏ទទួលមរណភាពទៅដែរ។ចុះលោកលោកតាំងខ្លួនជាអ្វី?»។៥៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«បើខ្ញុំលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំគ្មានតម្លៃអ្វីទាល់តែសោះគឺព្រះបិតារបស់ខ្ញុំទេតើដែលលើកតម្កើងខ្ញុំព្រះអង្គនោះហើយដែលអ្នករាល់គ្នាថាជា"ព្រះរបស់យើង"។៥៥ អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ព្រះអង្គទេរីឯខ្ញុំខ្ញុំស្គាល់ព្រះអង្គប្រសិនបើខ្ញុំថាខ្ញុំមិនស្គាល់ព្រះអង្គទេខ្ញុំមុខជានិយាយកុហកដូចអ្នករាល់គ្នាដែរ។ប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់ព្រះអង្គហើយកាន់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គថែមទៀតផង។៥៦លោកអប្រាហាំជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាមានចិត្តត្រេកអរពន់ប្រមាណដោយសង្ឃឹមថានឹងឃើញខ្ញុំមកដល់។លោកក៏បានឃើញមែនហើយត្រេកអរសប្បាយ»។៥៧ ជនជាតិយូដាពោលថា៖«លោកមានអាយុមិនទាន់ទាំងបានហាសិបឆ្នាំផងម្តេចក៏ថាបានឃើញលោកអប្រាហាំដូច្នេះ?»។៥៨ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាមុនលោកអប្រាហាំកើតមកខ្ញុំមានជីវិតគរួចស្រេចទៅហើយ»។៥៩ ពួកគេក៏រើសដុំថ្មបំរុងនឹងគប់សម្លាប់ព្រះអង្គប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូភៀសព្រះអង្គចេញពីព្រះវិហារ*បាត់ទៅ។ ព្រះយេស៊ូប្រោសមនុស្សខ្វាក់ពីកំណើតម្នាក់អោយបានជា
ជំពូកទី៩[កែប្រែ]
១ ព្រះយេស៊ូយាងតាមផ្លូវទ្រង់ទតឃើញ ៩ មនុស្សម្នាក់ខ្វាក់តាំងពីកំណើត។២ពួកសាវ័កទូលសួរព្រះអង្គថា៖«ព្រះគ្រូបុរសនេះកើតមកខ្វាក់ដូច្នេះតើបណ្តាលមកពីបាបរបស់នរណា?បាបរបស់គាត់ផ្ទាល់ឬបាបរបស់ឪពុកម្តាយគាត់?»។៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖«គាត់ខ្វាក់មិនមែនមកពីបាបរបស់ឪពុកម្តាយគាត់ឬបាបរបស់គាត់ទេ គាត់ខ្វាក់ដូច្នេះដើម្បីអោយព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គនៅក្នុងគាត់។៤ យើងត្រូវធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកទាន់នៅភ្លឺនៅឡើយដ្បិតដល់ពេលយប់គ្មាននរណាអាចធ្វើការបានឡើយ។៥ ពេលខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ខ្ញុំជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោក»។៦ កាលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះហើយព្រះអង្គស្តោះទឹកព្រះឱស្ឋទៅលើដីធ្វើភក់លាបភ្នែកមនុស្សខ្វាក់នោះ៧ រួចទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«សុំអញ្ជើញទៅលុបមុខនៅស្រះស៉ីឡោមឃចុះ»(ពាក្យ"ស៉ីឡោម"នេះមានន័យថាអ្នកដែលគេចាត់អោយទៅ)។គាត់ក៏ចេញទៅលុបមុខពេលត្រឡប់មកវិញគាត់មើលឃើញ។៨ អ្នកជិតខាងនិងអស់អ្នកដែលធ្លាប់ឃើញគាត់សុំទានកាលពីមុននាំគ្នាពោលថា៖ «បុរសនេះជាអ្នកដែលតែងអង្គុយសុំទានទេតើ!»។៩ អ្នកខ្លះពោលថា៖«គាត់មែន!»។ខ្លះទៀតថា៖«មិនមែនទេអ្នកនេះមានមុខដូចគាត់!»។រីឯបុរសនោះវិញគាត់ពោលថា៖«គឺខ្ញុំហ្នឹងហើយ!»។១០ គេក៏នាំគ្នាសួរគាត់ថា៖«ម្តេចបានជាភ្នែកអ្នកភ្លឺដូច្នេះ?»។១១ គាត់ឆ្លើយថា៖«មានលោកម្នាក់ឈ្មោះយេស៊ូបានធ្វើភក់យកមកលាបភ្នែកខ្ញុំហើយប្រាប់ខ្ញុំថា"សុំអញ្ជើញទៅលុបមុខនៅស្រះស៉ីឡោមចុះ!"ខ្ញុំក៏ទៅលុបមុខហើយខ្ញុំមើលឃើញ»។១២ គេសួរគាត់ថា៖«លោកនោះនៅឯណា?»។គាត់ឆ្លើយថា៖«ខ្ញុំមិនដឹងទេ!»។ ពួកផារីស៉ីសួរចម្លើយអ្នកខ្វាក់ពីមុន ១៣ គេនាំអ្នកដែលខ្វាក់ពីមុននោះទៅជួបពួកខាងគណៈផារីស៉ី*។១៤ ថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូធ្វើភក់និងប្រោសអ្នកខ្វាក់អោយបានភ្លឺនោះជាថ្ងៃសប្ប័ទ១៥ ហេតុនេះហើយបានជាពួកខាងគណៈផារីស៉ីនាំគ្នាសួរម្តងទៀតអំពីហេតុការណ៍ដែលធ្វើអោយភ្នែកគាត់ភ្លឺ។គាត់ឆ្លើយថា៖«លោកបានយកភក់ដាក់ពីលើភ្នែកខ្ញុំខ្ញុំទៅលុបមុខហើយក៏មើលឃើញ»។១៦ ពួកខាងគណៈផារីស៉ីខ្លះពោលថា៖«អ្នកនោះមិនមែនមកពីព្រះជាម្ចាស់ទេដ្បិតគាត់ពុំគោរពវិន័យ*សំរាប់ថ្ងៃឈប់សំរាក»។ខ្លះទៀតពោលថា៖«តើមនុស្សបាបអាចធ្វើទីសំគាល់ដូចម្តេចបាន?»ពួកគេក៏បាក់បែកគ្នា។១៧ គេសួរអ្នកដែលខ្វាក់ពីមុននោះម្តងទៀតថា៖«ចុះអ្នកវិញតើអ្នកថាលោកដែលធ្វើអោយអ្នកបានភ្លឺនោះជានរណា?»។គាត់ឆ្លើយថា៖«លោកពិតជាព្យាការី*មែន!»។១៨ ប៉ុន្តែជនជាតិយូដានៅតែមិនជឿថាកាលពីមុនបុរសនេះខ្វាក់ហើយឥឡូវបានមើលឃើញនោះឡើយទាល់តែហៅឪពុកម្តាយគាត់មកសួរសិន។១៩ គេសួរទៅឪពុកម្តាយគាត់ថា៖«អ្នកនេះពិតជាកូនរបស់អ្នកដែលអ្នកថាខ្វាក់ពីកំណើតមែនឬចុះឥឡូវម្តេចក៏ភ្នែកគាត់ភ្លឺ?»។២០ ឪពុកម្តាយគាត់ឆ្លើយថា៖«យើងខ្ញុំដឹងថាវាពិតជាកូនរបស់យើងខ្ញុំមែនហើយកើតមកខ្វាក់!។២១ ត្រង់ឯភ្នែកវាបានភ្លឺដោយហេតុយ៉ាងណាៗនោះយើងខ្ញុំមិនដឹងទេហើយនរណាបានធ្វើអោយភ្នែកវាភ្លឺនោះក៏យើងមិនដឹងដែរ!។សូមអស់លោកសួរវាទៅវាធំហើយវាឆ្លើយខ្លួនឯងបាន»។២២ ឪពុកម្តាយគាត់និយាយដូច្នេះមកពីខ្លាចជនជាតិយូដាព្រោះជនជាតិយូដារួមគំនិតគ្នាបណ្តេញអស់អ្នកដែលទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្ត*ចេញពីសាលាប្រជុំ*របស់គេ។២៣ ហេតុនេះហើយបានជាគាត់ពោលថា"វាធំហើយ សូមសួរវាទៅ!"។ ២៤ ពួកខាងគណៈផារីស៉ី*បានហៅបុរសដែលខ្វាក់ពីមុននោះមកសួរជាលើកទីពីរ។គេពោលទៅគាត់ថា៖«ត្រូវនិយាយការពិតនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់!យើងដឹងថាអ្នកនោះពិតជាមនុស្សបាបមែន!»។២៥ បុរសនោះតបថា៖«លោកនោះជាមនុស្សបាបឬយ៉ាងណានោះខ្ញុំមិនដឹងទេខ្ញុំដឹងតែម៉្យាងគឺពីមុនខ្ញុំខ្វាក់ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមើលឃើញ»។២៦ ពួកគេសួរគាត់ថា៖«តើអ្នកនោះបានធ្វើអ្វីដល់អ្នក?គាត់បានធ្វើអោយភ្នែកអ្នកភ្លឺដោយវិធីណា?»។២៧ គាត់ឆ្លើយទៅគេវិញថា៖«ខ្ញុំបានជំរាបអស់លោករួចមកហើយតែអស់លោកពុំស្តាប់ខ្ញុំទេ។ហេតុដូចម្តេចបានជាអស់លោកចង់អោយខ្ញុំនិយាយម្តងទៀតដូច្នេះ?ប្រហែលអស់លោកចង់ធ្វើជាសិស្សរបស់លោកនោះដែរហើយមើលទៅ!»។២៨ ពួកខាងគណៈផារីស៉ីក៏ជេរប្រមាថគាត់ថា៖«ឯងទេតើជាសិស្សរបស់គាត់!រីឯយើងវិញយើងជាសិស្សរបស់លោកម៉ូសេ!។២៩ យើងដឹងថាព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេមែន។រីឯអ្នកនោះវិញយើងមិនដឹងថាគាត់មកពីណាទេ!»។៣០ បុរសនោះនិយាយតបទៅគេថា៖«លោកនោះបានធ្វើអោយភ្នែកខ្ញុំភ្លឺតែអស់លោកមិនដឹងថាគាត់មកពីណាដូច្នេះគួរអោយឆ្ងល់ណាស់។៣១ យើងដឹងស្រាប់ហើយថា ព្រះជាម្ចាស់មិនស្តាប់ពាក្យរបស់មនុស្សបាបទេព្រះអង្គស្តាប់តែពាក្យរបស់អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះអង្គនិងប្រព្រឹត្តតាមព្រះហប្ញទ័យព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ។៣២ តាំងពីដើមរៀងមកយើងមិនដែលឮថាមាននរណាធ្វើអោយភ្នែកមនុស្សខ្វាក់ពីកំណើតបានភ្លឺនោះឡើយ។៣៣ ប្រសិនបើលោកនោះមិនមកពីព្រះជាម្ចាស់ទេលោកមិនអាចធ្វើការអ្វីបានទាល់តែសោះ»។ ៣៤ ពួកគេនាំគ្នាពោលទៅគាត់ថា៖«ឯងជាមនុស្សជាប់បាបពេញខ្លួនតាំងពីកំណើតមកហើយឯងហ៊ានប្រដៅយើងទៀត!»។គេក៏បណ្តេញគាត់ចេញទៅខាងក្រៅ។ ៣៥ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាគេបានបណ្តេញគាត់កាលព្រះអង្គជួបគាត់ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលសួរថា៖«តើអ្នកជឿលើបុត្រមនុស្ស*ឬទេ?»។៣៦គាត់ទូលព្រះអង្គថា៖«លោកម្ចាស់អើយតើនរណាជាបុត្រមនុស្សសូមប្រាប់ខ្ញុំអោយដឹងផងដើម្បីអោយខ្ញុំជឿលើព្រះអង្គ»។៣៧ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«អ្នកឃើញលោកស្រាប់គឺអ្នកដែលកំពុងតែនិយាយជាមួយអ្នកហ្នឹងហើយជាបុត្រមនុស្ស»។៣៨គាត់ទូលព្រះយេស៊ូថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់!ទូលបង្គំជឿលើព្រះអង្គហើយ»។ គាត់ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ។ ៣៩បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ខ្ញុំមកក្នុងពិភពលោកនេះដើម្បីវិនិច្ឆ័យចិត្តមនុស្សគឺអោយមនុស្សខ្វាក់មើលឃើញហើយអោយមនុស្សមើលឃើញត្រឡប់ទៅជាខ្វាក់វិញ»។៤០ ពួកខាងគណៈផារីស៉ីខ្លះដែលនៅទីនោះជាមួយព្រះអង្គបានឮដូច្នេះក៏ទូលព្រះអង្គថា៖«ប្រហែលជាលោកចង់ថាយើងខ្ញុំនេះជាមនុស្សខ្វាក់ដែរហើយមើលទៅ!»។៤១ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយទៅគេវិញថា៖«ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាខ្វាក់មែនអ្នករាល់គ្នាគ្មានបាបទេ។ផ្ទុយទៅវិញមកពីអ្នករាល់គ្នាថាខ្លួនមើលឃើញដូច្នេះហើយ បានជាអ្នករាល់គ្នានៅតែជាប់បាបរហូត»។ ព្រះយេស៊ូជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ
ជំពូកទី១០[កែប្រែ]
១ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹង ១០ ច្បាស់ថាអ្នកណាមិនចូលក្នុងក្រោលចៀមតាមទ្វារតែផ្លោះចូលតាមកន្លែងផ្សេងអ្នកនោះជាចោរលួចចោរប្លន់។២ រីឯអ្នកដែលចូលតាមទ្វារពិតជាអ្នកគង្វាលរបស់ចៀម។៣ ឆ្មំាទ្វារបើកទ្វារអោយគាត់ចូលហើយចៀមទាំងប៉ុន្មានស្តាប់សំឡេងគាត់។គាត់ហៅចៀមផ្ទាល់របស់គាត់តាមឈ្មោះរបស់វារៀងៗខ្លួនរួចនាំចេញទៅខាងក្រៅ។៤ លុះគាត់បញ្ចេញចៀមចេញពីក្រោលអស់ហើយគាត់ដើរនាំមុខវាហើយវាដើរតាមក្រោយគាត់ពីព្រោះវាស្គាល់សំឡេងរបស់គាត់។៥ ចៀមទាំងនោះមិនដើរតាមអ្នកដទៃជាដាច់ខាតផ្ទុយទៅវិញវារត់គេចចេញឆ្ងាយពីគេព្រោះវាមិនស្គាល់សំឡេងរបស់អ្នកដទៃឡើយ»។ ៦ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជា្របស្នានេះអោយគេស្តាប់ប៉ុន្តែគេពុំបានយល់ថាព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលអំពីរឿងអ្វីឡើយ។ ៧ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេទៀតថា៖«ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំហ្នឹងហើយជាទ្វារសំរាប់អោយចៀមចេញចូល។៨ អ្នកដែលមកមុនខ្ញុំទាំងប៉ុន្មានសុទ្ធតែជាចោរលួចចោរប្លន់ទាំងអស់ចៀមមិនបានស្តាប់សំឡេងអ្នកទាំងនោះឡើយ។៩ ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាទ្វារ អ្នកណាចូលតាមខ្ញុំព្រះជាម្ចាស់នឹងសង្គ្រោះអ្នកនោះអ្នកនោះនឹងចេញចូលព្រមទាំងរកឃើញចំណីអាហារងថែមទៀតផង។១០ ចោរវាមកគិតតែពីលួចប្លន់គិតតែពីសម្លាប់និងបំផ្លាញប៉ុណ្ណោះ។រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំមកដើម្បីអោយមនុស្សលោកមានជីវិត ហើយអោយគេមានជីវិតពេញបរិបូណ៌។ ១១ ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អអ្នកគង្វាលដ៏ល្អតែងតែស៊ូប្តូរជីវិតដើម្បីចៀមរបស់ខ្លួន។១២ រីឯអ្នកស៉ីឈ្នួលវិញកាលគេឃើញចចកមកដល់គេរត់ចោលចៀមទុកអោយចចកខំាអូសយកទៅហើយដេញកំចាត់កំចាយជាមិនខានពីព្រោះអ្នកនោះមិនមែនជាអ្នកគង្វាលហើយក៏មិនមែនជាម្ចាស់របស់ចៀមផង។១៣ អ្នកនោះមិនខ្វល់ខ្វាយនឹងចៀមឡើយព្រោះគេគ្រាន់តែស៉ីឈ្នួលប៉ុណ្ណោះ។ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ។១៤ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំចៀមរបស់ខ្ញុំក៏ស្គាល់ខ្ញុំ១៥ គឺដូចព្រះបិតាស្គាល់ខ្ញុំហើយខ្ញុំស្គាល់ព្រះបិតាដូច្នោះដែរ។ខ្ញុំស៊ូប្តូរជីវិតដើម្បីចៀមរបស់ខ្ញុំ។១៦ ខ្ញុំមានចៀមឯទៀតៗដែលមិននៅក្នុងក្រោលនេះទេ។ខ្ញុំត្រូវតែនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ។ចៀមទាំងនោះនឹងស្តាប់សំឡេងខ្ញុំហើយនៅពេលនោះនឹងមានហ្វូងចៀមតែមួយមានអ្នកគង្វាលតែមួយ។១៧ ព្រះបិតាស្រឡាញ់ខ្ញុំព្រោះខ្ញុំសុខចិត្តស៊ូប្តូរជីវិតដើម្បីអោយបានជីវិតនោះមកវិញ។១៨ គ្មាននរណាដកហូតជីវិតរបស់ខ្ញុំបានឡើយគឺខ្ញុំស៊ូប្តូរជីវិតដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់តែម្តង។ខ្ញុំមានអំណាចនឹងស៊ូប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំហើយខ្ញុំក៏មានអំណាចនឹងយកជីវិតនោះមកវិញតាមព្រះបញ្ជាដែលខ្ញុំបានទទួលពីព្រះបិតាមក»។ ១៩ ព្រះបន្ទូលទាំងនេះធ្វើអោយជនជាតិយូដាបាក់បែកគ្នាម្តងទៀត។២០ មានគ្នាគេជាច្រើនពោលថា៖«អ្នកនោះមានអារក្សចូល!គាត់វង្វេងស្មារតីហើយ!ស្តាប់គាត់ធ្វើអ្វី?»។២១ អ្នកខ្លះទៀតពោលថា៖«ពាក្យទាំងនេះមិនមែនជាពាក្យរបស់មនុស្សដែលមានអារក្សចូលទេ!តើអារក្សអាចធ្វើអោយភ្នែកមនុស្សខ្វាក់ភ្លឺកើតឬ?»។ ជនជាតិយូដាមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូ ២២ ពេលនោះជារដូវរងាគេនាំគ្នាធ្វើបុណ្យរំលឹកពិធីឆ្លងព្រះវិហារ*នៅក្រុងយេរូសាឡឹម។២៣ ព្រះយេស៊ូយាងចុះឡើងក្នុងថែវព្រះវិហារដែលមានឈ្មោះថា«ថែវព្រះបាទសាឡូម៉ូន»។២៤ ជនជាតិយូដានាំគ្នាចោមរោមព្រះអង្គទូលសួរថា៖«តើលោកទុកអោយយើងខ្ញុំនៅរារែកក្នុងចិត្តដល់ណាទៀត?ប្រសិនបើលោកពិតជាព្រះគ្រីស្ត*មែនសូមប្រាប់យើងខ្ញុំអោយត្រង់ៗមក»។២៥ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖«ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចមកហើយតែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿទេ។កិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានធ្វើក្នុងព្រះនាមព្រះបិតារបស់ខ្ញុំជាសក្ខីភាព*បញ្ជាក់អំពីខ្ញុំស្រាប់។២៦ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿសោះព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិននៅក្នុងចំណោមចៀមរបស់ខ្ញុំ។២៧ ចៀមរបស់ខ្ញុំតែងស្តាប់សំឡេងខ្ញុំខ្ញុំស្គាល់ចៀមទាំងនោះហើយចៀមទាំងនោះមកតាមខ្ញុំ។២៨ ខ្ញុំអោយគេមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគេមិនវិនាសអន្តរាយឡើយហើយគ្មាននរណាអាចឆក់យកគេពីដៃខ្ញុំជាដាច់ខាត។២៩ ព្រះបិតាដែលបានប្រទានចៀមទាំងនោះមកអោយខ្ញុំទ្រង់មានអំណាចធំលើសអ្វីៗទាំងអស់គ្មាននរណាអាចឆក់យកគេពីព្រះហស្តព្រះបិតាបានឡើយ។៣០ ខ្ញុំនិងព្រះបិតាជាអង្គតែមួយ»។៣១ជនជាតិយូដានាំគ្នារើសដុំថ្មម្តងទៀតបំរុងនឹងគប់សម្លាប់ព្រះអង្គ។៣២ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ខ្ញុំបានបង្ហាញអោយអ្នករាល់គ្នាឃើញកិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរជាច្រើនដែលព្រះបិតាប្រទានអោយខ្ញុំធ្វើ។ក្នុងបណ្តាកិច្ចការទាំងនោះតើកិច្ចការណាមួយដែលនាំអោយអ្នករាល់គ្នាយកដុំថ្មបំរុងនឹងគប់សម្លាប់ខ្ញុំ?»។៣៣ ជនជាតិយូដាតបទៅព្រះអង្គថា៖«យើងចង់សម្លាប់លោកមិនមែនមកពីលោកបានធ្វើកិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរណាមួយនោះឡើយគឺមកពីលោកបានពោលពាក្យប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ដ្បិតលោកជាមនុស្សហើយតាំងខ្លួនជាព្រះជាម្ចាស់»។៣៤ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ក្នុងគម្ពីរវិន័យ*របស់អ្នករាល់គ្នាមានចែងទុកមកថាព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថាអ្នករាល់គ្នាជាព្រះច។៣៥ យើងមិនអាចលុបបំបាត់គម្ពីរបានឡើយបើគម្ពីរហៅអស់អ្នកដែលទទួលព្រះបន្ទូលថាជា"ព្រះ"ដូច្នេះ៣៦ ចុះហេតុដូចម្តេចបានជាពេលខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាខ្ញុំជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់អ្នករាល់គ្នាបែរជាពោលថាខ្ញុំប្រមាថព្រះអង្គទៅវិញ?ព្រះបិតាបានប្រោសខ្ញុំអោយវិសុទ្ធហើយចាត់ខ្ញុំអោយមកក្នុងពិភពលោកនេះទៀតផង។៣៧ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើការរបស់ព្រះបិតាទេនោះសុំកុំជឿខ្ញុំឡើយ។៣៨ប៉ុន្តែបើខ្ញុំធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គទោះបីអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំក៏ដោយក៏សុំជឿទៅលើកិច្ចការទាំងនោះចុះដើម្បីអោយបានដឹងហើយរឹតតែដឹងទៀតថាព្រះបិតាស្ថិតនៅក្នុងខ្ញុំ ខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងព្រះបិតា»។ ៣៩ គេរកចាប់ព្រះយេស៊ូម្តងទៀតប៉ុន្តែព្រះអង្គគេចផុតពីគេទៅ។ ៤០ព្រះយេស៊ូយាងទៅត្រើយខាងនាយទន្លេយ័រដាន់ជាថ្មីម្តងទៀតត្រង់កន្លែងដែលលោកយ៉ូហានធ្លាប់ជ្រមុជទឹក*អោយបណ្តាជនកាលពីមុនរួចព្រះអង្គគង់នៅទីនោះ។៤១ មានមនុស្សជាច្រើននាំគ្នាមកគាល់ព្រះអង្គគេពោលថា៖«លោកយ៉ូហានពុំបានធ្វើទីសំគាល់ណាមួយឡើយប៉ុន្តែពាក្យទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់និយាយអំពីលោកនេះសុទ្ធតែត្រូវទាំងអស់»។៤២ មនុស្សជាច្រើននៅទីនោះបានជឿលើព្រះយេស៊ូ។ លោកឡាសារទទួលមរណភាព
ជំពូកទី១១[កែប្រែ]
១ នៅភូមិបេតថានី មានបុរសម្នាក់ ១១ ឈ្មោះឡាសារគាត់មានជំងឺ។នាងម៉ាថានិងនាងម៉ារីជាបងស្រីរបស់គាត់ក៏រស់នៅក្នុងភូមិនោះដែរ។២ នាងម៉ារីនេះជាស្ត្រីម្នាក់ដែលបានចាក់ប្រេងក្រអូបលើព្រះបាទារបស់ព្រះអម្ចាស់ឆព្រមទាំងបានយកសក់របស់នាងមកជូតផង។រីឯលោកឡាសារដែលឈឺនោះត្រូវជាប្អូនបង្កើតរបស់នាង។៣ នាងទាំងពីរនាក់បានចាត់គេអោយទៅទូលព្រះយេស៊ូថា៖«លោកម្ចាស់អ្នកដែលលោកស្រឡាញ់កំពុងតែមានជំងឺ»។៤ កាលព្រះយេស៊ូជ្រាបដំណឹងនេះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖«ជំងឺនេះកើតឡើងមិនមែនអោយគាត់បាត់បង់ជីវិតទេគឺដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ព្រមទាំងអោយព្រះបុត្រារបស់ព្រះអង្គសំដែងសិរីរុងរឿងវិញ»។ ៥ ព្រះយេស៊ូស្រឡាញ់នាងម៉ាថាប្អូនស្រីរបស់នាងនិងលោកឡាសារណាស់។៦ កាលព្រះអង្គជ្រាបដំណឹងថាលោកឡាសារមានជំងឺព្រះអង្គគង់នៅកន្លែងដដែលនោះពីរថ្ងៃទៀត៧ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅពួកសាវ័ក*ថា៖«យើងនាំគ្នាត្រឡប់ទៅស្រុកយូដាវិញ»។៨ ពួកសាវ័កទូលព្រះអង្គថា៖«ព្រះគ្រូជនជាតិយូដាទើបនឹងចង់យកដុំថ្មគប់ធ្វើគុតព្រះអង្គថ្មីៗនេះសោះហេតុដូចម្តេចបានជាព្រះអង្គចង់វិលទៅស្រុកនោះវិញ!»។៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖«ក្នុងមួយថ្ងៃមានដប់ពីរម៉ោងអ្នកណាដើរនៅពេលថ្ងៃ អ្នកនោះមិនជំពប់ជើងដួលឡើយ ព្រោះគេឃើញពន្លឺរបស់ពិភពលោកនេះ។១០ ផ្ទុយទៅវិញអ្នកណាដើរនៅពេលយប់អ្នកនោះមុខតែជំពប់ជើងដួលជាមិនខានព្រោះគេគ្មានពន្លឺនៅក្នុងខ្លួនទេ»។១១ ក្រោយមកព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេថែមទៀតថា៖«ឡាសារជាមិត្តសំឡាញ់របស់យើងសំរាន្តលក់ទៅហើយខ្ញុំត្រូវតែទៅដាស់គាត់អោយភ្ញាក់ឡើងវិញ»។១២ ពួកសាវ័កទូលព្រះអង្គថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់ប្រសិនបើគាត់សំរាន្តលក់ដូច្នេះគាត់នឹងបានជាវិញមិនខាន»។ ១៣ តាមពិតព្រះយេស៊ូចង់មានព្រះបន្ទូលថាលោកឡាសារស្លាប់បាត់ទៅហើយប៉ុន្តែពួកសាវ័កស្មានថាព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថាគាត់សំរាន្តលក់ធម្មតា។១៤ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា៖«ឡាសារស្លាប់ទៅហើយ១៥ បើគិតពីប្រយោជន៍អ្នករាល់គ្នាខ្ញុំសប្បាយចិត្តដោយខ្ញុំមិនបាននៅទីនោះដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាបានជឿ។ឥឡូវនេះយើងនាំគ្នាទៅផ្ទះគាត់»។១៦ ពេលនោះសាវ័កថូម៉ាស់ហៅឌីឌីមពោលទៅសាវ័កឯទៀតថា៖«មក!យើងនាំគ្នាទៅរួមស្លាប់ជាមួយព្រះអង្គដែរ!»។ ព្រះយេស៊ូជាអ្នកផ្តល់ជីវិតរស់ឡើងវិញ ១៧ កាលព្រះយេស៊ូយាងទៅដល់ព្រះអង្គក៏ជ្រាបថាគេបានដាក់សពលោកឡាសារក្នុងផ្នូរបួនថ្ងៃហើយ។១៨ ភូមិបេថានីមានចម្ងាយប្រមាណបីគីឡូម៉ែត្រពីក្រុងយេរូសាឡឹម។១៩មានជនជាតិយូដាជាច្រើននាំគ្នាមកជួយរំលែកទុក្ខនាងម៉ាថានិង នាងម៉ារីក្នុងពេលប្អូនស្លាប់។ ២០ កាលនាងម៉ាថាបានដឹងថាព្រះយេស៊ូយាងមកដល់នាងក៏ចេញទៅទទួលព្រះអង្គរីឯនាងម៉ារីវិញនាងអង្គុយនៅក្នុងផ្ទះ។២១ នាងម៉ាថាទូលព្រះយេស៊ូថា៖«លោកម្ចាស់ប្រសិនបើលោកបាននៅទីនេះប្អូននាងខ្ញុំមិនស្លាប់ទេ។២២ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះនាងខ្ញុំដឹងថាបើលោកសុំអ្វីពីព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយព្រះអង្គមុខជានឹងប្រទានអោយមិនខាន»។២៣ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ប្អូននាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។២៤ នាងទូលទៅព្រះអង្គវិញថា៖«នាងខ្ញុំដឹងហើយនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុតកាលណាមនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញប្អូននាងខ្ញុំក៏នឹងរស់ឡើងវិញដែរ»។២៥ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ខ្ញុំហ្នឹងហើយដែលប្រោសមនុស្សអោយរស់ឡើងវិញខ្ញុំនឹងផ្តល់អោយគេមានជីវិតជ។អ្នកណាជឿលើខ្ញុំទោះបីស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយក៏នឹងបានរស់ជាមិនខាន។២៦ រីឯអស់អ្នកដែលកំពុងតែមានជីវិតនៅរស់ហើយជឿលើខ្ញុំមិនស្លាប់សោះឡើយតើនាងជឿសេចក្តីនេះឬទេ?»។២៧ នាងម៉ាថាទូលព្រះអង្គថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់!ខ្ញុំម្ចាស់ជឿថាព្រះអង្គពិតជាព្រះគ្រីស្ត*ជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយពិតជាព្រះអង្គដែលត្រូវយាងមកក្នុងពិភពលោកនេះមែន!»។ ព្រះយេស៊ូទ្រង់ព្រះកន្សែង ២៨នាងម៉ាថានិយាយដូច្នេះហើយក៏ចេញទៅហៅនាងម៉ារីជាប្អូនដោយស្ងាត់ៗថា៖«ព្រះគ្រូយាងមកដល់ហើយព្រះអង្គហៅប្អូនឯង»។២៩ នាងម៉ារីឮហើយក៏ស្ទុះក្រោកឡើងទៅគាល់ព្រះយេស៊ូជាប្រញាប់។៣០ ពេលនោះព្រះអង្គពុំទាន់យាងចូលក្នុងភូមិនៅឡើយទេគឺព្រះអង្គគង់នៅកន្លែងដែលនាងម៉ាថាទៅជួប។ ៣១ ជនជាតិយូដាដែលមកជួយរំលែកទុក្ខក្នុងផ្ទះជាមួយនាងម៉ារីឃើញនាងស្ទុះក្រោកឡើងប្រញាប់ប្រញាល់ចេញទៅខាងក្រៅដូច្នេះក៏នាំគ្នាចេញទៅតាមព្រោះគេស្មានថានាងទៅយំឯផ្នូរ។៣២ លុះនាងម៉ារីទៅដល់កន្លែងព្រះយេស៊ូគង់នៅហើយនាងឃើញព្រះអង្គក៏ក្រាបទៀបព្រះបាទាទូលថា៖«លោកម្ចាស់!ប្រសិនបើលោកបាននៅទីនេះប្អូនប្រុសនាងខ្ញុំមិនស្លាប់ទេ»។៣៣ ពេលព្រះយេស៊ូឃើញនាងម៉ារីនិងជនជាតិយូដាដែលមកជាមួយនាងយំដូច្នេះព្រះអង្គរំជួលព្រះហប្ញទ័យឈហើយរន្ធត់ជាខ្លាំងផង។៣៤ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលសួរថា៖«តើអ្នករាល់គ្នាយកសពទៅទុកនៅឯណា?»។គេទូលព្រះអង្គថា៖«សូមអញ្ជើញមកលោកនឹងឃើញ»។៣៥ ពេលនោះព្រះយេស៊ូទ្រង់ព្រះកន្សែង។៣៦ ជនជាតិយូដានាំគ្នាពោលថា៖«មើល៍!លោកស្រឡាញ់ឡាសារខ្លាំងណាស់!»។៣៧ ប៉ុន្តែនៅក្នុងចំណោមពួកគេមានអ្នកខ្លះនិយាយថា៖«លោកអាចធ្វើអោយមនុស្សខ្វាក់មើលឃើញម្តេចក៏លោកមិនធ្វើអោយឡាសារគេចផុតពីស្លាប់ផងទៅ!»។ ព្រះយេស៊ូប្រោសឡាសារអោយបានរស់ឡើងវិញ ៣៨ព្រះយេស៊ូរំជួលព្រះហប្ញទ័យម្តងទៀតរួចយាងទៅផ្នូរ។ផ្នូរនោះជារូងភ្នំមានថ្មបាំងនៅមាត់រូង។៣៩ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«សុំយកថ្មនេះចេញ!»។នាងម៉ាថាជាបងរបស់សពទូលព្រះអង្គថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់សពធំក្លិនហើយ ព្រោះគេបានយកមកដាក់តាំងពីបួនថ្ងៃម៉្លេះ»។៤០ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖«ខ្ញុំបានប្រាប់នាងរួចមកហើយថាបើនាងជឿនាងនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។៤១គេក៏យកថ្មចេញពីមាត់ផ្នូរ។ ព្រះយេស៊ូងើបព្រះភ័ក្ត្រទតទៅលើមានព្រះបន្ទូលថា៖«បពិត្រព្រះបិតាទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គដែលទ្រង់ព្រះសណ្តាប់ទូលបង្គំ។៤២ ចំពោះទូលបង្គំទូលបង្គំដឹងថាព្រះអង្គទ្រង់ព្រះសណ្តាប់ទូលបង្គំជានិច្ច ប៉ុន្តែទូលបង្គំទូូលព្រះអង្គដូច្នេះ ដើម្បីអោយបណ្តាជនដែលនៅជុំវិញទូលបង្គំជឿថាព្រះអង្គពិតជាបានចាត់ទូលបង្គំអោយមកមែន»។៤៣ លុះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះហើយទ្រង់បន្លឺព្រះសូរសៀងខ្លាំងៗថា៖«ឡាសារអើយ!ចេញមក!»។៤៤ ពេលនោះលោកឡាសារដែលបានស្លាប់ក៏ចេញពីផ្នូរមកមានទាំងក្រណាត់រុំដៃជើងនិងកន្សែងគ្របមុខផង។ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅពួកគេថា៖«សុំស្រាយក្រណាត់ចេញពីគាត់ ហើយអោយគាត់ទៅចុះ»។ ការឃុបឃិតចាប់ព្រះយេស៊ូ ៤៥ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់ដែលមកផ្ទះនាងម៉ារីបានឃើញព្រះយេស៊ូធ្វើកិច្ចការទាំងនោះក៏ជឿលើព្រះអង្គ។៤៦ ប៉ុន្តែមានគ្នាគេខ្លះទៅជួបពួកខាងគណៈផារីស៉ី*រៀបរាប់នូវកិច្ចការដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើ។៤៧ ពេលនោះពួកនាយកបូជាចារ្យ*និងពួកខាងគណៈផារីស៉ីបានកោះហៅក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់*មកប្រជុំហើយពោលថា៖«អ្នកនោះបានធ្វើទីសំគាល់ជាច្រើនតើយើងគិតធ្វើដូចម្តេច?។៤៨ ប្រសិនបើយើងបណ្តោយអោយគាត់ធ្វើដូច្នេះតទៅទៀតប្រជាជនមុខតែជឿទៅលើគាត់ទាំងអស់គ្នាហើយជនជាតិរ៉ូមុំាងនឹងមកបំផ្លាញព្រះវិហារ*ញនិងបំបាត់ជាតិសាសន៍របស់យើងជាមិនខាន»។៤៩ នៅក្នុងចំណោមពួកគេមានលោកម្នាក់ឈ្មោះកៃផាសដែលជាមហាបូជាចារ្យនៅឆ្នាំនោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖«អស់លោកពុំយល់អ្វីសោះ!៥០ តើអស់លោកគិតមិនឃើញទេឬថាបើមនុស្សតែម្នាក់ស្លាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជារាស្ត្រនោះប្រសើរជាងទុកអោយជាតិទាំងមូលត្រូវវិនាស!»។៥១ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ មិនមែនផុសចេញពីគំនិតខ្លួនឯងផ្ទាល់ឡើយ គឺក្នុងឋានៈជាមហា ក.តាមគោលគំនិតនិងទស្សនៈរបស់ជនជាតិក្រិកនៅសម័យនោះពាក្យ«ព្រះបន្ទូល»(ឡឹងឹស)សំដៅទៅលើគោលការណ៍ឬធម្មដែលទ្រទ្រង់ពិភពលោកទាំងមូល។លោកយ៉ូហានប្រើពាក្យព្រះបន្ទូលនេះសំដៅទៅលើព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ព្រះយេស៊ូពិតជា«ព្រះបន្ទូល»ព្រោះព្រះអង្គជាប្រភពនៃអ្វីៗទាំងអស់ហើយព្រះអង្គនាំយើងអោយស្គាល់ព្រះបិតា។•ខ.«បែរទៅរក»:យើងអាចបកប្រែថា«គង់នៅជាមួយ»ក៏បាន។ ពាក្យនេះសំដៅទៅលើទំនាក់ទំនងដ៏ជិតស្និទ្ធរវាងព្រះបិតានិងព្រះបុត្រា។ • គ. ឬ «សេចក្តីងងឹតពុំបានយល់ពន្លឺទេ»។ •ឃ. ឬ មនុស្សលោក។ • ង. ពាក្យដើម«តាំងព្រះពន្លា»។ ច. ឃ្លាដើម«ព្រះបុត្រាស្ថិតនៅក្នុងព្រះឱរារបស់ព្រះបិតា»។•ឆ.ម៉ាឡាគី៣.២៣។•ជ. «ព្យាការីដែលយើងទន្ទឹងរង់ចាំ»នេះសំដៅទៅលើព្រះគ្រីស្តដែលជនជាតិអ៉ីស្រាអែលរង់ចំាស្របតាមពាក្យដែលលោកម៉ូសេបានថ្លែងទុកក្នុងក័ណ្ឌគម្ពីរចោទិយកថា១៨.១៥។ • ឈ. អេសាយ ៤០.៣។ ញ. ក្នុងឯកសារភាសាក្រិកខ្លះប្រើ «យ៉ូណាស»។ ដ. ឯកសារខ្លះមានពាក្យបន្ថែមថា «អំណើះតទៅ»។ • ឋ.ពាក្យដើម: «អ្នកស្រីអើយ»។ • ឌ. ឃ្លាដើម: «តើមានអ្វីរវាងខ្ញុំ និង អ្នក(ម្តាយ)?»។ ឍ. ទំនុកតម្កើង ៦៩. ១០។ • ណ. ពាក្យកើតជាថ្មីនេះមានន័យម៉្យាងទៀតថា កើតពីស្ថានលើ ពោលគឺកើតពីព្រះជាម្ចាស់។•ត.ឃ្លាដើម «ជាព្រះវិញ្ញាណ» មានន័យថាគេមានព្រះជន្មរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងខ្លួន។ ថ. ក្នុងភាសាដើមពាក្យ«ខ្យល់»និងពាក្យ«វិញ្ញាណ»ជាពាក្យតែមួយ។ • ទ. ឯកសារខ្លះមានបន្ថែមថា «បុត្រមនុស្សដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខ»។ •ធ. «លើកឡើង»មានន័យពីរយ៉ាងមួយចង់និយាយអំពីគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូនិង មួយទៀតអំពីព្រះយេស៊ូទទួលសិរីរុងរឿង។ លោកម៉ូសេបានលើកពស់ឡើង(ជនគណនា២១.៨-៩)។• ន. ឯកសារខ្លះមានឃ្លាបន្ថែមថា «មិនត្រូវវិនាសឡើយ តែមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។ ប. ឬ «ទឹករស់»។ • ផ. «ខ្ញុំនេះហើយ» ចង់សំដៅទៅលើព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់លោកម៉ូសេ នៅគម្ពីរសេរីភាព (និក្ខមនំ) ៣.១៤។ ធ. សូមអានសេចក្តីពន្យល់នៅ យ៉ូហាន ១.២១,២៤។ • ន.ឬ«ខ្ញុំនេះហើយ»សំដៅទៅលើព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ដែលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលប្រាប់លោកម៉ូសេក្នុងគម្ពីរសេរីភាព(និក្ខមនំ)៣..១៤។ ប.ទំនុកតម្កើង ៧៨.២៤; សេរីភាព (និក្ខមនំ) ១៦.៤,១៣-១៥,៣១។• ផ. ពាក្យដើម «នំបុ័ង»។ ព. អេសាយ ៥៤. ១។ • ភ. ពាក្យដើម «សាច់ខ្ញុំ»។ ម. ពាក្យដើម«សាច់គ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ»។•យ.ឯកសារដើមខ្លះមានសរសេរថា«ព្រះអង្គជាព្រះគ្រីស្តជាព្រះដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។ រ. ក្នុងភាសាដើម ពាក្យ «កិត្តិយស» និង ពាក្យ «សិរីរុងរឿង» ជាពាក្យតែមួយ។ ល. ឬ ទទួលសិរីរុងរឿង។ • វ.សូមអានសេចក្តីពន្យល់នៅយ៉ូហាន ១.២១,២៤។ • ស.២ សាមូអែល ៧.១២ មីកា៥.១-២។ ហ.ឯកសារដើមខ្លះមានបន្ថែមថា:"ដោយសតិសម្បជ្ជញ្ញៈចោទប្រកាន់ខ្លួនគេក៏នាំគ្នាដកខ្លួនថយù"។ ឡ.ឬ«សក្ខីភាពនោះពិត»។•អ.ពាក្យដើម «ក្នុងបាបរបស់ខ្លួន»មានន័យថា «មិនអាចរួចពីបាប» ព្រោះមិនព្រមជឿលើព្រះយេស៊ូ។ • ក. «ឋានៈរបស់ខ្ញុំ»ភាសាដើមសរសេរថា:«ខ្ញុំនេះហើយគឺជាខ្ញុំ»ឬ«ខ្ញុំស្ថិតនៅ»គឺជាព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលប្រាប់លោកម៉ូសេក្នុង សេរីភាព (និក្ខមនំ) ៣.១៤។ ខ.ចង់និយាយអំពីព្រះយេស៊ូត្រូវគេឆ្កាង។ • ខខ. សូមអានសេចក្តីពន្យល់នៅខ ២៤។ គ. ពាក្យ«ខ្ញុំមានជីវិត»នេះក៏ដូចនៅខ២៤និងខ២៨ដែរពាក្យដើមសរសេរថា«ខ្ញុំនេះគឺជាខ្ញុំ»ឬ«ខ្ញុំស្ថិតនៅ»ជាព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលប្រាប់លោកម៉ូសេក្នុងគម្ពីរសេរីភាព(និក្ខមនំ)៣.១៤។ ឃ. «ស៉ីឡោម»ជាប្រភពទឹក នៅខាងត្បូងក្រុងយេរូសាឡឹម។ ង. យើងអាចបកប្រែថា«វាលស្មៅ»ក៏បាន។ពាក្យនេះសំដៅទៅលើព្រះបន្ទូលដែលប្រៀបបីដូចជាចំណីអាហាររបស់អ្នកជឿ។ ច. ទំនុកតម្កើង ៨២.៦។ ឆ.សូមអាន យ៉ូហាន ១២.១-៨ ; ម៉ាកុស១៤.៣-៩។ ជ. ឃ្លាដើម «ខ្ញុំជាការរស់ឡើងវិញ និង ជាជីវិត។ ឈ. យើងអាចបកប្រែម៉្យាងទៀតថា «ព្រះអង្គមានព្រះហប្ញទ័យគ្នាន់ខ្នាញ់» ឬ «ទ្រង់ព្រះពិរោធ»។ • ញ.ពាក្យដើម«ទីកន្លែង»: សំរាប់ជនជាតិយូដា ពាក្យនេះចង់សំដៅទៅលើក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយជាពិសេសចង់សំដៅទៅលើព្រះវិហារ។