ឯកសារមហាបុរសខ្មែរ/ផែនដីព្រះលំពង្ស
| ← | ផែនដីព្រះលំពង្ស
ពីគ.ស.១១៦៣ ដល់ គ.ស.១១១៨
|
→ |
ព្រះលំពង្ស ជាព្រះរាជបុត្រាឡើងសោយរាជ្យ ស្នងព្រះវររាជបិតា ក្នុងឆ្នាំមមែ បញ្ចស័ក ព.ស. - ១៧០៧ - គ.ស. ១១៦៣ - ម.ស. ១០៨៥-ច.ស. ៥២៥។ ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះនាមជា ព្រះបាទសម្ដេច ព្រះបរមលំពង្សរាជាធិរាជ។ ព្រះអង្គយកព្រះក្សត្រីលើកជាអគ្គមហេសី ទ្រង់ព្រះនាម សម្ដេចព្រះភគវតីព្រះមហាក្សត្រី ចក្រពត្តិ។ ព្រះអង្គឲ្យប្រជុំសាមលរាជ មកសាងព្រះមេរុ ខ្នាតធំធ្វើបុណ្យ ព្រះបរមសព សម្ដេចព្រះវររាជបិតា បីខែ។ សូរេចហើយ ព្រះអង្គទ្រង់ប្រព្រឹត្ត តាមគន្លងសម្ដេចព្រះវររាជបិតា ដូច្នេះព្រះរាជសីមា អាណាខែត្រ ក៏សុខរៀងមក។ ក្នុងឆ្នាំម្សាញ់ នពស័ក ព.ស. ១៧៤១-គ.ស. ១១៩៧-ម.ស. ១១១៩-ច.ស. ៥៥៩ ព្រះបរមបពិត្រ សោយរាជ្យបាន ៣៥ឆ្នាំនោះ សម្ដេចព្រះអគ្គមហេសី សម្ភពព្រះរាជបុត្រាមួយព្រះអង្គទ្រង់ព្រះនាម ព្រះរាជឱង្ការ។ លុះសោយរាជ្យមកបាន ៥៥ឆ្នាំ ព្រះជន្មាយុបាន៧៥ឆ្នាំ ទ្រង់ប្រឈួនរោគ សុគតទៅ។ មន្ត្រីលើកព្រះបរមសព តម្កល់ក្នុងព្រះកោដ្ឋហើយ អញ្ជើញព្រះរាជឱង្ការ ជាព្រះរាជបុត្រាឲ្យឡើងសោយរាជ្យ។
អ្នកស្រាវជ្រាវសូមជម្រាបថា : "យើងក៏មិនដែលឃើញមានព្រះនាម ព្រះមហាក្សត្រយ៍អង្គនេះក្នុងឯកសារដទៃទៀតដែរ"។